غزل ۱۵۵۴ مولانا
| ۱ | چون ذَرّه به رَقص اَنْدَرآییم | خورشیدِ تو را مُسَخَّر آییم | |
| ۲ | در هر سَحَری زِ مشرقِ عشق | هَمچون خورشیدْ ما بَرآییم | |
| ۳ | در خُشک و تَرِ جهان بِتابیم | نی خُشک شویم و نی تَر آییم | |
| ۴ | بس ناله مِسّ‌‌ها شنیدیم | کِی نور بِتاب تا زَر آییم | |
| ۵ | از بَهرِ نیاز و دَردِ ایشان | ما بر سَرِ چَرخ و اَخْتَر آییم | |
| ۶ | از سیم‌بَری که هست دِلْبَر | از بَهرِ قِلاده عَنْبَر آییم | |
| ۷ | زان خِرقه خویشْ ضَرب کردیم | تا زین به قَبایِ شُشْتَر آییم | |
| ۸ | ما صِرف‌کَشانِ راه فَقریم | سَرمَستِ نَبیذِ اَحْمَر آییم | |
| ۹ | گَر زَهرِ جهان نَهَند بر ما | از باطنِ خویشْ شِکَّر آییم | |
| ۱۰ | آن روز که پُردلان گُریزند | در عینِ وَغا چو سَنْجَر آییم | |
| ۱۱ | از خونِ عَدو نَبیذ سازیم | وان‌گَهْ بِکَشیم و خَنْجَر آییم | |
| ۱۲ | ما حَلْقه عاشقانِ مَستیم | هر روز چو حَلْقه بر دَر آییم | |
| ۱۳ | طُغْرایِ اَمانِ ما نوشت او | کِی از اَجَلی به غَرغَر آییم؟ | |
| ۱۴ | اَنْدَر مَلَکوت و لامَکانْ ما | بر کُرّه چَرخِ اَخْضَر آییم | |
| ۱۵ | از عالَمِ جسمْ خُفیه گردیم | در عالمِ عشقْ اَظْهَر آییم | |
| ۱۶ | در جسم شُده‌‌‌‌ست روحِ طاهِر | بی‌جسمْ شَویم و اَطْهَر آییم | |
| ۱۷ | شَمسِ تبریز جانِ جان است | در بُرجِ اَبَد بَرابَر آییم |
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- We are dancing like motes, we obey the command of your sun. |
| ۲- Every dawn out of Love’s east like the sun we rise. |
| ۳- We thresh about in dry and wet, we become not dry, nor turn wet. |
| ۴- We have heard brasses making much lament, “O light, shine, that we may become gold.” |
| ۵- For the sake of their need and anguish we rise to the spheres and the stars. |
| ۶- We come as amber for a necklace from the silver-bosomed Beloved |
| ۷- We have beaten our dervish frock, to emerge from that to a gown of Shushtar. |
| ۸- We are the drainers of pure wine on the path of poverty, we are intoxicated with the red wine. |
| ۹- If they impose on us the world’s poison, we come as sugar out of our inward parts. |
| ۱۰- On the day when brave men flee, we come as Sanjar in the thick of the battle; |
| ۱۱- We make wine of the foeman’s blood, then we drain it and come like daggers. |
| ۱۲- We are the ring of drunken lovers, every day we come as a ring on the door. |
| ۱۳- He wrote the sign-manual of security for us; how should we come to the rattle of mere death? |
| ۱۴- In the supernal kingdom and placelessness we come on the steed of the green sphere. |
| ۱۵- We went into hiding from the world of the flesh, we come more manifest in the world of Love. |
| ۱۶- In the body the soul has become pure; we become bodiless and come yet purer. |
| ۱۷- Shams-i Tabriz is the soul of the soul; we come shoulder to shoulder in the house of eternity. |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!