غزل ۱۵۷۶ مولانا

۱	ما زنده به نورِ کِبْریاییم	بیگانه و سختْ آشناییم
۲	نَفَسْ است چو گُرگ لیک در سِر	بر یوسُفِ مصر بَرفَزاییم
۳	مَهْ توبه کُند زِ خویش بینی	گَر ما رُخِ خودْ به مَهْ نِماییم
۴	دَرسوزد پَرّ و بالِ خورشید	چون ما پَر و بالْ بَرگُشاییم
۵	این هَیکل آدم است روپوش	ما قِبله جُمله سَجده‌هاییم
۶	آن دَم بِنِگَر مَبین تو آدم	تا جانْت به لُطفْ دَررُباییم
۷	اِبْلیس نَظَر جُدا جُدا داشت	پِنْداشت که ما زِ حَق جُداییم
۸	شَمسِ تبریز خود بَهانه‌‌‌‌ست	ماییم به حُسنِ لُطف ماییم
۹	با خَلْق بگو برایِ روپوش	کو شاهِ کَریم و ما گداییم
۱۰	ما را چه زِ شاهی و گدایی؟	شادیم که شاه را سِزاییم
۱۱	مَحویم به حُسنِ شَمسِ تبریز	در مَحو نه او بُوَد نه ماییم

#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry

۱- We are living by the light of Majesty, we are strangers and exceeding familiar.

۲- The carnal soul is like a wolf, but in our secret heart we are superior to Joseph of Egypt.

۳- The moon repents of his conceit when we display to him our face;

۴- The feathers and pinions of the sun consume when we open our feathers and pinions.

۵- This form of man is a veil; we are the qibla of all prostrations.

۶- Regard that breath, do not see the Adam in us, that we may transport your soul with grace.

۷- Iblis looked with a separate regard, he supposed that we are apart from God.

۸- Shams-i Tabriz himself is the pretext; it is we who are in the beauty of grace, we.

۹- For the sake of a veil say to men, “He is the noble king and we are beggars.”

۱۰- What have we to do with kingship and beggary? We are happy because we are worthy of the king.

۱۱- We are effaced in the beauty of Shams-i Tabrīz; in that effacement neither he is, nor are we.