غزل ۱۵۸۱ مولانا

۱	گَر به خوبی مَه بِلافَد لا نُسَلِّم لا نسلم	کَنْدَرین مَکْتَب ندارد کَرّ و فَرّی هر مُعلم
۲	مُتَّهَم شو هَمچو یوسُف تا در آن زندان دَرآیی	زان که در زندان نَیایَد جُز مَگَر بَدنام و ظالم
۳	جایِ عاقلْ صَدرِ دیوان جایِ مَجنونْ قَعْرِ زندان	حَبْس و تُهْمَتْ قِسْمِ عاشق تَخت و مِنْبَرْ جایِ عالم
۴	کم طَمَع شُد آن کسی کو طَمْع در عشقِ تو بَندد	کم سُخَن شُد آن کسی که عشقْ با او شُد مُکالم
۵	پَنجه اَنْدَر خونِ شیران دارد آن شیرِ سَمایی	غَمْزه خونْ خوار دارد غم ندارد از مَظالم
۶	گَر بگویم وَرْ خَموشَم وَرْ بِجوشَم وَرْ نَجوشَم	اَنْدَرین فِتْنه خوشَم من تو بُرو می‌باش سالم
۷	مَشک بَربَند ای سَقا تو گر چه اَنْدَر وقتِ خوردن	مَستی آرَد این مَعانی حیرت آرَد این مَعالِم