غزل ۱۵۸۳ مولانا

۱	می‌خُرامَد جان مَجْلِس سویِ مَجْلِس گامْ گام	در جَبینَش آفتاب و در یَمینَشْ جام جام
۲	می‌خُرامَد بَختِ ما کو هست نَقْدِ وقتِ ما	مَشْنو ای پُخته ازین پَسْ وَعده‌‌‌هایِ خامْ خام
۳	جاءَ نَصْرُ اللّهِ حَقًّا مُسْتجیبًا داعیًا	اَنْ تَعالوا یا کِرامی وَ ادْخُلُوا بَیْنَ الْکِرام
۴	قالَ اِنَّ اللّهَ یَدْعُوا اُخْرُجُوا مِنْ ضیقِکُم	اِنَّ عُقْبی مُلْتَقانا مَشْعَرُ الْبَیْتِ الْحَرام
۵	تَرجُمانَش این بُوَد کَزْ خود بُرون آیید زود	وَرْ نَه هر دَم بَند باشد هر دو گامی دامْ دام
۶	از خودی بیرون رَویم آخِر کجا؟ در‌‌ بی‌خودی	بی‌خودی مَعنی‌‌‌‌ست مَعنی باخودی‌‌ها نامْ نام
۷	اِن تَکُنْ اِسْمًا فَاِسْمٌ بِالْمُسَمّی مازِجٌ	لا کَاِسْمٍ شِبْهَ غِمْدٍ وَ الْمُسَمّی کَالْحُسام
۸	مَجْلِسِ خاص اَنْدَرا و عام را وادانْ زِ خاص	ای دَرونَت خاصِ خاص و ای بُرونَت عامِ عام