غزل ۱۶۱۴ مولانا

۱	بِزَن آن پَردهٔ دوشین که من امروز خَموشم	زِ تَفِ آتشِ عشقت منِ دِلْسوز خَموشَم
۲	مَنَم آن باز که مَستم زِ کُلَهبَسته شُدسْتم	زِ کُلَه چَشمْ فَرازم زِ کُلَهدوز خَموشَم
۳	زِ نِگارِ خوشِ پنهان زِ یکی آتشِ پنهان	چو دلْ‌افروخته گشتم زِ دِلْفروز خَموشَم
۴	چو بِدیدم که دَهانَم شُد غَمّازِ نَهانَم	سُخَنِ فاش چه گویم که زِ مَرموز خَموشَم
۵	به رَهِ عشقْ خیالش چو قَلاووزِ من آمد	زِ رَهَش گویم لیِکن زِ قَلاووز خَموشَم
۶	زِ غَمْ افروخته گشتم به غَمْ آموخته گشتم	زِ غَم اَر ناله بَرآرَم زِ غَمآموز خَموشَم

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!