غزل ۱۶۵۹ مولانا

۱	دستِ من گیر ای پسر، خوش نیستم	ای قَدِ تو چون شَجَر، خوش نیستم
۲	نی بِهِل دستم که رَنجَم از دل است	دَردِ دل را گُلْشِکَر خوش نیستم
۳	تا تو رفتی قُوَّت و صبرم بِرَفت	تا تو رفتی من دِگَر خوش نیستم
۴	دست‌ها را چون کَمَر کُن گِردِ من	هین که من‌ بی‌این کَمَر خوش نیستم
۵	ناتوانم رفتم از دست ای حکیم	دست بر من نِهْ مَگَر خوش نیستم
۶	ای گرفته آتشَت زیر و زَبَر	این چُنین زیر و زَبَر خوش نیستم
۷	چه خَبَر پُرسی که‌ بی‌جامِ لَبَت	باخَبَر یا‌ بی‌خَبَر خوش نیستم
۸	سَر‌ همی‌پیچَم به هر سو هم چُنین	چیست یعنی من زِ سَر خوش نیستم
۹	چَشم می‌بَندم به هر دَم تا به دیر	زان که‌ بی‌تو با نَظَر خوش نیستم