غزل ۱۶۶۰ مولانا

۱	ای گُزیده یار چونَت یافتم	ای دل و دِلْدار چونَت یافتم
۲	می‌گُریزی هر زمان از کارِ ما	در میانِ کار چونَت یافتم
۳	چند بارم وَعده کردیّ و نَشُد	ای صَنَم این بار چونَت یافتم
۴	زَحْمَتِ اَغْیار آخِر چند چند؟	هین که‌ بی‌اَغْیار چونَت یافتم
۵	ای دَریده پَرده‌هایِ عاشقان	پَرده را بَردار چونَت یافتم
۶	ای زِ رویَت گُلْسِتان‌ها شَرمسار	در گُل و گُلْزار چونَت یافتم
۷	ای دل اندک نیست زَخمِ چَشمِ بَد	پس مگو بسیار چونَت یافتم
۸	ای کِه در خوابَت ندیده خُسروان	این عَجَب بیدار چونَت یافتم
۹	شَمسِ تبریزی که اَنْوار از تو تافت	اَنْدَر آن اَنْوار چونَت یافتم