غزل ۱۶۷۳ مولانا
۱ | امشب ای دِلْدار مِهْمانِ توایم | شب چه باشد روز و شبْ آنِ توایم | |
۲ | هر کجا باشیم و هر جا که رَویم | حاضرانِ کاسه و خوانِ توایم | |
۳ | نَقْشهایِ صَنْعتِ دستِ توایم | پَروَریدهی نِعْمَت و نانِ توایم | |
۴ | چون کبوترزادهٔ بُرجِ توایم | در سَفَر طَوّافِ ایوانِ توایم | |
۵ | حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلَّوْا شَطْرَهُ | با زُجاجهی دل، پَری خوانِ توایم | |
۶ | هر زمان نَقْشی کُنی در مَغزِ ما | ما صَحیفهی خَط و عُنوانِ توایم | |
۷ | هَمچو موسی کم خوریم از دایۀ شیر | زان که مَستِ شیر و پِسْتان توایم | |
۸ | ایمِنیم از دُزد و مَکْرِ راهْ زَن | زان که چون زَر در حُرُمْدانِ توایم | |
۹ | زان چُنین مَست است و دِلْخوشْ جانِ ما | که سَبُکسار و گِرانْجانِ توایم | |
۱۰ | گویِ زَرّینِ فَلَکْ رَقْصانِ ماست | چون نباشد، چون که چوگانِ توایم | |
۱۱ | خواه چوگانْ ساز ما را خواه گویْ | دولَت این بَسْ که به میدانِ توایم | |
۱۲ | خواه ما را مار کُن خواهی عَصا | مُعْجِزِ موسی و بُرهانِ توایم | |
۱۳ | گَر عَصا سازی بِیَفشانیم بَرگ | وَقتِ خشم و جنگْ ثُعْبانِ توایم | |
۱۴ | عشقْ ما را پُشت داری میکُند | زان که خندان رویِ بُستانِ توایم | |
۱۵ | سایه سازِ ماست نورِ سایه سوز | زان که هَمچون مَهْ به میزانِ توایم | |
۱۶ | هم تو بُگْشا این دَهان را هم تو بَند | بَندْ آنِ توست و اَنْبانِ توایم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!