غزل ۱۶۷۸ مولانا

۱	من اگر نالَم اگر عُذر آرم	پَنبه در گوش کُند دِلْدارم
۲	هر جَفایی که کُند می‌رَسَدش	هر جَفایی که کُند بَردارم
۳	گَر مرا او به عَدَم اِنْگارَد	سِتَمَش را به کَرَم اِنْگارم
۴	دارویِ دَردِ دِلَم دَردِ وِیْ است	دلْ به دَردش زِ چه رو نَسْپارم؟
۵	عِزَّت و حُرمَتَم آن گَهْ باشد	که کُند عشقِ عَزیزشْ خوارم
۶	باده آن گَه شود انگورِ تَنَم	که بِکوبَد به لَگَد عَصّارم
۷	جان دَهَم زیرِ لَگَد چون انگور	تا طَرَب ساز شود اَسْرارم
۸	گرچه انگور همه خون گِریَد	که ازین جور و جَفا بیزارم
۹	پَنبه در گوش کُند کوبَنده	که من از جَهْلْ‌ نمی‌اَفْشارم
۱۰	تو گَر اِنْکار کُنی مَعْذوری	لیکْ من بوالْحَکَمِ این کارم
۱۱	چون زِ سعی و قَدَمَم سَر کردی	آن گَهی شُکر کُنی بسیارم

#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry

۱- If I weep, if I come with excuses, my beloved puts cotton wool in his ears.

۲- Every cruelty which he commits becomes him, every cruelty which he commits I endure.

۳- If he accounts me nonexistent, I account his tyranny generosity.

۴- The cure of the ache of my heart is the ache for him; how shall I not surrender my heart to his ache?

۵- Only then are glory and respect mine, when his glorious love renders me contemptible.

۶- Only then does the vine of my body become wine, when the wine-presser stamps on me and spurns me underfoot.

۷- I yield my soul like grapes under the trampling, that my secret heart may make merry,

۸- Though the grapes weep only blood, for I am vexed with this cruelty and tyranny.

۹- He who pounds upon me puts cotton wool in his ears saying, “I do not press unwittingly.

۱۰- “If you disbelieve, you are excusable, but I am the Abu’l Hikam (the expert] in this affair.

۱۱- “When you burst under the labor of my feet, then you will render much thanks to me.”