غزل ۱۷۱۹ مولانا

۱	پیش‌تَرآ، میْ لبا تا همه شَیدا شویم	پیش‌ترآ، گوهرا تا همه دریا رَویم
۲	دست به هم وادَهیم، حَلْقه صِفَت جوقْ جوقْ	جمع، مُعَلَّق‌زَنان، مَست به دریا دَویم
۳	بر لَبِ دریای عشق، تازه بِروییم باز	هایْ که چون گُلْسِتان، تا به اَبَد ما نُویم
۴	وَزْ جِگَرِ گُلْسِتان، شُعلهٔ دیگر زنیم	چون زِرُخِ آتشین، مایهٔ صد پَرتویم
۵	جوهرِ ما رو نِمود، لیک از آن سویِ بَحْر	آه که تو زین سوی، آه که ما زان سویم
۶	شاه سَوارا به سَرْ تاج بِجُنبان چُنین	تاجِ تو را گوهریم، اسپِ تو را ما جُویم
۷	بر سَرِ دارَش کنیم هر کِه بگوید یکیم	آتش اَنْدَر زنیم، هر کِه بگوید دُویم

0 پاسخ

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!