غزل ۲۳۸ مولانا
| ۱ | هَله ای کیا، نَفَسی بیا | دَرِ عیش را سَره بَرگُشا | |
| ۲ | این فُلان چه شُد؟ آن فُلان چه شُد؟ | نَبُوَد مرا سَرِ ماجَرا | |
| ۳ | نَهِلَد کسی سَرِ زُلفِ او | نَرَهَد دلی زِ چُنین لِقا | |
| ۴ | نکُند کسی زِ خوشی سَفَر | نَرَوَد کسی زِ چُنین سَرا | |
| ۵ | بِهِل این همه، بِدِه آن قَدَح | که شَنیده‌اَم، کَرَمِ شما | |
| ۶ | قَدَحی که آن، پَرِ دل شود | بِپَرَد دِلَم به سویِ سَما | |
| ۷ | خَمُش این نَفَس، دَمِ دل مَزَن | که فِدایِ تو، دل و جانِ ما |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!