غزل ۲۸۰۱ مولانا
| ۱ | عاشقان را آتشی، وان گَهْ چه پنهان آتشی | وَزْ برایِ اِمْتِحان، بر نَقْدِ مَردان آتشی | |
| ۲ | داغِ سُلطان می‌نَهَند اَنْدَر دلِ مَردانِ عشق | تَختِ سُلطان در میان و گِردِ سُلطان آتشی | |
| ۳ | آفتابش تافته در روزَنِ هر عاشقی | ما پَریشان، ذَرّه وار اَنْدَر پَریشان آتشی | |
| ۴ | اَلصَّلا ای عاشقان کین عشقْ خوانی گُسْتَرید | بَهرِ آتش خوارگانَش، بر سَرِ خوان آتشی | |
| ۵ | عکسِ این آتش بِزَد بر آیِنِه‌یْ گَردون و شُد | هر طَرَف از اَخْتَران، بر چَرخِ گَردان آتشی |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!