غزل ۳۲۳ مولانا
| ۱ | آن نَفَسی که باخودی، یارْ چو خار آیَدَت | وان نَفَسی که بی‌خودی، یارْ چه کار آیَدَت | |
| ۲ | آن نَفَسی که باخودی، خودْ تو شکارِ پَشِّه‌ای | وان نَفَسی که بی‌خودی، پیلْ شکار آیَدَت | |
| ۳ | آن نَفَسی که باخودی، بستۀ ابرِ غُصّه‌ای | وان نَفَسی که بی‌خودی، مَهْ به کنار آیَدَت | |
| ۴ | آن نَفَسی که باخودی، یارْ کِناره می‌کُند | وان نَفَسی که بی‌خودی، باده یار آیَدَت | |
| ۵ | آن نَفَسی که باخودی، هَمچو خَزان فَسُرده‌ای | وان نَفَسی که بی‌خودی، دِیْ چو بهار آیَدَت | |
| ۶ | جُملۀ بی‌قَراریَت از طَلبِ قَرارِ توست | طالِبِ بی‌قَرار شو، تا که قَرار آیَدَت | |
| ۷ | جُملۀ ناگُوارِشَت از طَلَبِ گوارش است | ترک گوارش اَر کُنی، زَهرْ گُوار آیَدَت | |
| ۸ | جُملۀ بی‌مُراَدیت از طَلَبِ مُرادِ توست | وَرْ نَه همه مُرادها، هَمچو نِثار آیَدَت | |
| ۹ | عاشقِ جورِ یار شو، عاشقِ مِهرِ یار نی | تا که نِگارِ نازگَر، عاشقِ زار آیَدَت | |
| ۱۰ | خُسروِ شرقْ شَمسِ دین، از تبریز چون رَسَد | از مَهْ و از سِتاره‌ها وَاللّه عار آیَدَت |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
🌞
جُمله بی‌قَراریَت از طَلبِ قَرارِ توست
طالِبِ بی‌قَرار شو، تا که قَرار آیَدَت
#غزل ۳۲۳ مولانا
🧘🏻♀🧘🏻🧘🏻♂
☆ ریشه تمام آشفتگی‌های تو در این است که خواهان ثبات در زندگی هستی. مثلا: جوانی، دارائی، خوشبختی، دوستان و خانواده، سلامتی، موقعیت اجتماعی و …. در صورتی‌که در دنیا همه چیز در حال دگرگونی است. اگر پذیرای هر آن‌چه اتفاق می‌افتد باشی و مقاومت نکنی، آرامش خواهی داشت.
جُمله بی‌مُراَدیت از طَلَبِ مُرادِ توست وَرْ نَه همه مُرادها، هَمچو نِثار آیَدَت
درود برشما، دستمزیزاد….
سپاس که اعراب گذاری کردید
🙏🙏🙏