غزل ۴۳۶ مولانا

 

۱ گفتا که کیست بر دَر؟ گفتم کَمینْ غُلامَت  گفتا چه کار داری؟ گفتم مَها سَلامَت
۲ گفتا که چند رانی؟ گفتم که تا بِخوانی گفتا که چند جوشی؟ گفتم که تا قیامَت
۳ دَعویِّ عشق کردم سوگندها بِخوردم کَزْ عشق یاوه کردم من مُلْکَت و شهامَت
۴ گفتا برای دَعوی قاضی گُواه خواهد گفتم گُواهْ اَشْکَم زَردیِّ رُخْ عَلامَت
۵ گفتا گواه جَرْح است تَردامَن است چَشمَت گفتم به فَرِّ عَدلَت عَدلَند و بی‌غَرامَت
۶ گفتا کِه بود هَمرَه؟ گفتم خیالَت ای شَهْ گفتا کِه خوانْدَت این‌جا؟ گفتم که بویِ جانَت
۷ گفتا چه عَزم داری؟ گفتم وفا و یاری گفتا زِ مَن چه خواهی؟ گفتم که لطف عامَت
۸ گفتا کُجاست خوش‌تَر؟ گفتم که قَصرِ قیصر گفتا چه دیدی آن‌جا؟ گفتم که صد کَرامَت
۹ گفتا چراست خالی؟ گفتم زِ بیمِ رَهْ زن گفتا که کیست رَهْ‌زن؟ گفتم که این مَلامَت
۱۰ گفتا کجاست ایمِن؟ گفتم که زُهد و تَقوا گفتا که زُهد چِبْوَد؟ گفتم رَهِ سَلامَت
۱۱ گفتا کجاست آفَت؟ گفتم به کویِ عشقَت گفتا که چونی آن جا؟ گفتم در استقامَت
۱۲ خامُش که گَر بگویم من نُکته‌هایِ او را از خویشتن بَرآییْ نی دَر بُوَد نه بامَت

#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش       دانلود فایل

#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry

۱- He said, “Who is at the door?” I said, “Your humble slave.” He said, “What is your business?” I said, “Lord, to greet you.”
۲- He said, “How long will you drive?” I said, “Until you call.” He said, “How long will you boil?” I said, “Till the resurrection.”
۳- I laid claim to love, I swore many oaths that for love’s sake I had lost kingship and nobility.
۴- He said, “For a claim the cadi requires witness.” I said, “My witness is my tears, my sign the pallor of my cheeks.”
۵- He said, “Your witness is invalid; your eye is wet-skirted.” I said, “By the splendour of your justice, they are just and without fault.”
۶- He said, “Who was your companion?” I said, “Your fantasy, O King.” He said, “Who summoned you hither?” I said, “The scent of your cup.”
۷- He said, “What is your intention?” I said, “Fidelity and friendship.” He said, “What do you desire of me?” I said, “Your universal grace.”
۸- He said, “Where is it most agreeable?” I said, “Caesar’s palace.” He said, “What did you see there?” I said, “A hundred miracles.”
۹- He said, “Why is it desolate?” I said, “For fear of the highwayman.” He said, “Who is the highwayman?” I said, “This blame.”
۱۰- He said, “Where is safety?” I said, “In abstinence and godliness.” He said, “What is abstinence?” I said, “The way of salvation.”
۱۱- He said, “Where is calamity?” I said, “In the street of your love.” He said, “How fare you there?” I said, “In perfect rectitude.”
۱۲- Silence! For if I were to utter his subtleties you would come forth from yourself, neither door nor roof would remain to you.
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *