غزل ۵۷۶ مولانا

۱	دلِ من چون صَدَف باشد خیالِ دوست دُر باشد	کُنون من هم نمی‌گُنجَم کَزو این خانه پُر باشد
۲	زِ شیرینی حَدیثَش شب شِکافیده‌ست جان را لب	عَجَب دارم که می‌گوید حَدیثِ حَقّ مُر باشد
۳	غذاها از بُرون آید غذایِ عاشق از باطن	بَرآرَد از خود و خایَد که عاشق چون شُتُر باشد
۴	سَبْک رو همچو پَریان شو زِ جسمِ خویش عُریان شو	مُسَلَّم نیست عُریانی مَر آن کَس را که عُر باشد
۵	صَلاحُ الدّین به صید آمد همه شیران بُوَد صیدش	غُلامِ او کسی باشد که از دو کَوْن حُر باشد

#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry

۱- My heart is like an oyster shell, the Beloved’s phantom is the pearl; now I am no more contained, for this house is filled with Him.

۲- Night split the lip of my soul with the sweetness of His talk; I am surprised at him who says, “Truth is bitter.”

۳- Mortals’ food comes from without, but the lover’s food is from within; he regurgitates and chews, for the lover is like a camel.

۴- Be swift-faring like a peri, denude yourself of your body; nakedness is not allowed to him who has the mange.

۵- Salāh al-Din has come to the chase; all the lions are his quarry; that man is his servant who is free from the two worlds.