غزل ۶۳۳ مولانا
| ۱ | شَمْس و قَمَرَم آمد سَمْع و بَصَرَم آمد | وان سیمْ بَرَم آمد وان کانِ زَرَم آمد | |
| ۲ | مَستیِّ سَرَم آمد نورِ نَظَرَم آمد | چیزِ دِگَر اَرْ خواهی چیزِ دِگَرَم آمد | |
| ۳ | آن راه زَنَم آمد توبه شِکَنَم آمد | وان یوسُفِ سیمین بَر ناگَهْ به بَرَم آمد | |
| ۴ | امروزْ بِهْ از دینه ای مونِسِ دیرینه | دی مَست بِدان بودم کَزْ وِیْ خَبَرَم آمد | |
| ۵ | آن کَس که همی‌جُستم دی من به چراغْ او را | امروزْ چو تَنْگِ گُل بر رَه گُذَرَم آمد | |
| ۶ | دو دست کَمَر کرد او بِگْرفت مرا در بَر | زان تاجِ نِکورویان نادر کَمَرَم آمد | |
| ۷ | آن باغ و بهارش بین وان خَمْر و خُمارَش بین | وان هَضْم و گُوارَش بین چون گُلْشِکَرَم آمد | |
| ۸ | از مرگ چرا تَرَسَم کو آبِ حَیات آمد | وَزْ طَعْنه چرا تَرسَم چون او سِپَرَم آمد | |
| ۹ | امروزْ سُلَیمانَم کَانْگُشتری‌ام دادی | وان تاجِ مُلوکانه بر فَرقِ سَرَم آمد | |
| ۱۰ | از حَد چو بِشُد دَردَم در عشقْ سَفَر کردم | یا رَب چه سعادت‌ها که زین سَفَرَم آمد | |
| ۱۱ | وَقت است که میْ نوشَم تا بَرق زَنَد هوشَم | وَقت است که بَرپَرَّم چون بال و پَرَم آمد | |
| ۱۲ | وَقت است که دَرتابَم چون صُبحْ دَرین عالَم | وَقت است که بَرغُرَّم چون شیرِ نَرَم آمد | |
| ۱۳ | بیتی دو بِمانْد امّا بُردند مرا جانا | جایی که جهان آن جا بَسْ مُخْتَصَرَم آمد |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
سلام و ادب
در صورت امکان یه شرح مختصری از ابیات بزرگمرد اضافه بفرمائید