غزل ۱۱۲۶ مولانا
| ۱ | سُست مَکُن زِهْ که منْ تیرِ تواَم چارپَر | رویْ مَگَردان که منْ یک‌دِلِه‌‌‌‌ام نی دوسَر | |
| ۲ | از تو زدن تیغِ تیز وَزْ دل و جان صد رِضا | یک سُخَنَم چون قَضا نی اَگَرَم نی مَگَر | |
| ۳ | گَر بِکَشی ذوالْفَقار ثابِتَم و پایْدار | نی بِگُریزم چو باد نی بِمُرَم چون شَرَر | |
| ۴ | جانْ بِسِپارَم به تیغ هیچ نگویم دَریغ | از جِهَتِ زَخم تیغ ساخت حَقَم چون سِپَر | |
| ۵ | تیغ زن ای آفتاب گَردنِ شب را بِتاب | ظُلْمَتِ شب‌ها زِ چیست؟ کورۀ خاکِ کَدَر | |
| ۶ | مَعْدَنِ صبراست تَن مَعْدنِ شُکر است دل | مَعْدنِ خَنده‌ست شُش مَعْدنِ رَحْمَت جِگَر | |
| ۷ | بر سَرِ من چون کُلاه ساز شَها تَخْتگاه | در بَرِ خود چون قَبا تَنگ بگیرم به بَر | |
| ۸ | گفت کسی عشق را صورت و دست از کجا؟ | مَنْبِتِ هر دست و پا عشق بُوَد در صُوَر | |
| ۹ | نی پدر و مادرت یک دَمه‌یی عشقْ باخت | چون که یگانه شدند چون تو کسی کرد سَر؟ | |
| ۱۰ | عشق که بی‌دستْ او دستِ تو را دست ساخت | بی‌سَر و دَستش مَبین شکلِ دِگَر کُن نَظَر | |
| ۱۱ | رنگِ همه روی‌ها آبِ همه جوی‌‌‌‌‌ها | مَفْخَرِ تبریز دانْ شَمسِ حَق ای دیده‌وَر |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- Do not slacken the bowstring, for I am your four-feathered arrow; do not turn your face away, for I am a man with one heart, not two-headed. |
| ۲- From you is the striking of the sharp sword, from the heart and soul a hundred consents; I am a man of one word like fate, I am not “it” or “perhaps”! |
| ۳- If you draw Dhu ‘l-Faqar I am constant and firm of foot, I do not flee like the wind, I do not die like a spark. |
| ۴- I will surrender my soul to the sword, I will not say alas; God has made me like a shield for the blows of His sword. |
| ۵- Sun, smite with your glow the neck of the night as with a sword; whence comes the darkness of the nights? From the forge of muddy earth. |
| ۶- The body is a mine of endurance, the heart is a mine of gratitude, the bosom is a mine of laughter, the liver is a mine of compassion. |
| ۷- Make your throne, O king, on my head as a cap; tightly draw me into your breast as a garment. |
| ۸- Someone said, “Whence has Love form and hands?” Love is the sprouting-bed of every hand and foot in the forms. |
| ۹- Did not your father and mother play at love for one moment? When they were united, one like you made his appearance. |
| ۱۰- Do not regard Love, which without hands made your hand a hand, as being without hand or head; look in another fashion. |
| ۱۱- You who have eyes to see, the colour of all faces, the water of all rivers—know these are Shams-i Haqq, the Pride of Tabriz. |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!