غزل ۱۴۳۸ مولانا
| ۱ | ندارد پایِ عشقِ او، دلِ بی‌دست و بی‌پایم | که روز و شب چو مَجنونَم، سَرِ زنجیر می‌خایم | |
| ۲ | میانِ خونم و تَرسَم که گر آید خیالِ او | به خونِ دلْ خیالش را زِ بی‌خویشی بیالایم | |
| ۳ | خیالاتِ همه عالَم، اگر چه آشنا داند | به خونْ غَرقه شود وَاللّهْ، اگر این راهْ بُگْشایم | |
| ۴ | مَنَم افتاده در سَیلی، اگر مَجنونِ آن لیلی | زِ من گَر یک نشان خواهد، نشانی‌هاش بِنْمایم | |
| ۵ | هَمی گردد دلِ پاره، همه شب هَمچو اِسْتاره | شُده خوابِ منْ آواره، زِ سِحْرِ یارِ خودرایم | |
| ۶ | زِ شب‌هایِ منِ گِریان، بِپُرس از لشکرِ پَرْیان | که در ظُلْمَت زِ آمد شُد، پَری را پایْ می‌سایم | |
| ۷ | اگر یک دَم بیاسایم، رَوانِ من نَیاساید | من آن لحظه بیاسایم که یک لحظه نَیاسایم | |
| ۸ | رَها کُن تا چو خورشیدیْ قَبایی پوشَم از آتش | دَران آتش چو خورشیدی جهانی را بیارایم | |
| ۹ | که آن خورشید بر گَردون، زِ عشقِ او همی‌سوزد | وَ هر دَم شُکر می‌گوید که سوزَش را همی‌شایم | |
| ۱۰ | رَها کُن تا که چون ماهی، گُدازانِ غَمَش باشم | که تا چون مَهْ نَکاهَم من، چو مَهْ زان پس نَیَفْزایم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!