غزل ۱۶۰۴ مولانا
| ۱ | بِدِه آن بادهٔ دوشین که من از نوشِ تو مَستم | بِدِه ای حاتِمِ عالَم قَدَحِ زَفْت به دستم | |
| ۲ | زِ من ای ساقیِ مَردان نَفَسی رویْ مَگَردان | دلِ من مَشکَن اگرنه قَدَح و شیشه شِکَستم | |
| ۳ | قَدَحی بود به دستم بِفَکَندم بِشِکَستم | کَفِ صد پایِ برهنه من از آن شیشه بِخَستم | |
| ۴ | تو بدان شیشه‌پَرَستی که زِ شیشه‌ست شَرابَت | میِ من نیست زِ شیره زِچه رو شیشه‌پَرَستم | |
| ۵ | بِکَش ای دل میِ جانیّ و بِخُسپ ایمِن و فارغ | که سَرِ غُصّه بُریدم زِ غم و غُصّه بِرَستم | |
| ۶ | دلِ من رفت به بالا تَنِ من رفت به پَستی | منِ بیچاره کجایم نه به بالا نه به پَستم | |
| ۷ | چه خوش آویخته سیبَم که زِ سَنگَت نَشَکیبَم | زِبلی چون بِشَکیبَم من اگر مَستِ اَلَستم؟ | |
| ۸ | تو زِ من پُرس که این عشقْ چه گنج است و چه دارد | تو مرا نیز ازو پُرس که گوید چه کَسَسْتَم | |
| ۹ | به لبِ جوی چه گَردی بِجِه از جوی چو مَردی | بِجِه از جوی و مرا جو که من از جویْ بِجَستم | |
| ۱۰ | فَلَئِنْ قُمْتَ اَقَمْنا وَلَئِنْ رُحْتَ رَحَلْنا | چو بِخوردی تو، بِخوردم؛ چو نِشَستی تو، نِشَستم | |
| ۱۱ | مَنَم آن مَستِ دُهُلزن که شُدم مَست به میدان | دُهُلِ خویش چو پَرْچم به سَرِ نیزه بِبَستم | |
| ۱۲ | چه خوش و بیخودشاهی هَله خاموش چو ماهی | چو زِ هستی بِرَهیدم چه کَشی باز به هستم؟ |
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- Give me that last night’s wine, for I am intoxicated by your potion; Hatim of the world, give into my hand a huge cup. |
| ۲- Saki of true men, turn not your face from me for one moment; do not break my heart, else I shall break cup and glass. |
| ۳- A cup was in my hand, I flung it down and broke it; I wounded the soles of a hundred naked feet with that glass. |
| ۴- You are a glass-worshipper because your liquor is from glass; my wine is not of must, so why should I worship glass? |
| ۵- Drink, my heart, the spiritual wine, and sleep secure and free of care; for I have beheaded anguish, I have escaped from sorrow and anguish. |
| ۶- My heart has gone up, my body has gone down; where am I, the helpless one? I am neither above nor below. |
| ۷- What a fine hanging apple am I, who cannot endure without your stone! How should I endure without balā if I am drunk with alast? |
| ۸- Ask of me, what a treasure this love is and what it holds; ask concerning me also of him, that he may say who I am. |
| ۹- Why do you hang about the riverbank? Leap from the river, if you are a true man; leap from the river and seek for me, for I have leaped from the river. |
| ۱۰- If you remain, we remain, and if you go, we depart; when you ate I ate, when you sat I sat. |
| ۱۱- I am that drunken drummer who went drunk into the arena, I tied my drum like a flag to the top of my lance. |
| ۱۲- What a happy and unselfed king you are! Ho, silent as a fish -since I have escaped from being, why do you draw me back to being? |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!