غزل ۱۶۳۹ مولانا
۱ | ای خوشا روز که پیشِ چو تو سُلطان میرم | پیشِ کانِ شِکَرِ تو شِکَرافشان میرم | |
۲ | صد هزاران گُلِ صدبَرگ زِ خاکَم رویَد | چون که در سایهٔ آن سَروِ گُلِستان میرم | |
۳ | ای بَسا دست که خایَند حَریصانِ حَیات | چون که در پایِ تو من دستفَشانان میرم | |
۴ | شَربَتِ مرگ چو اَنْدَر قَدَحِ من ریزی | بر قَدَح بوسه دَهَم مَست و خُرامان میرم | |
۵ | چون به بویِ خوشِ یک سیبِ تو موسی جان داد | پس عَجَب نیست کَزْ آسیبِ تو چون جان میرم | |
۶ | چون خَزانْ از خَبَرِ مرگ اگر زَرد شَوَم | چون بهار از لبِ خَندانِ تو خندان میرم | |
۷ | بارها مُردم من وَزْ دَمِ تو زنده شُدم | گَر بِمیرم زِ تو صد بار بِدانسان میرم | |
۸ | من پَراکَنده بُدَم خاکْ بُدَم جمع شُدم | پیشِ جمعِ تو نَشایَد که پَریشان میرم | |
۹ | هَمچو فرزند که اَنْدَر بَرِ مادر میرد | در بَرِ رَحْمت و بَخشایشِ رَحْمان میرم | |
۱۰ | چه حَدیث است کجا مرگ بُوَد عاشق را؟ | این مُحال است که در چَشمهٔ حیوان میرم | |
۱۱ | شَمسِ تبریز کسانی که به تو زنده نِیَند | سویِ تو زنده شَوَم از سویِ ایشان میرم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!