غزل ۱۷۱۲ مولانا
۱ | ما در جهان موافَقَتِ کَس نمیکنیم | ما خانه زیرِ گُنبَدِ اَطْلَس نمیکنیم | |
۲ | مَخْمور و مَست و تشنه و بسیارخوارهایم | بَس کردهاند جُمله و ما بَسْ نمیکنیم | |
۳ | این موجِ رَحْمَت است و عَدو چون کَف و خَس است | ما تَرکِ موجِ دلْ پِیِ هر خَسْ نمیکنیم | |
۴ | ما قَصر و چارطاقْ بَرین عَرصهٔ فَنا | چون عاد و چون ثَمودْ مُقَرْنَس نمیکنیم | |
۵ | جُز صَدْرِ قَصرِ عشقْ در آن ساحَتِ خُلود | چون نوح و چون خَلیلْ موَسَّس نمیکنیم | |
۶ | ما را مَطار زان سویِ قاف است در شکار | ما قَصدِ صیدِ مُرده چو کَرکَس نمیکنیم | |
۷ | دیوِ سیاهِ غَرچه فَریب پَلید را | بر جایِ حورِ پاکْ مُعَرَّس نمیکنیم | |
۸ | ما آن نِهاله را که بَر و میوهاَش جَفاست | در تیره خاکِ حِرصْ مُغَرَّس نمیکنیم | |
۹ | از لَذَّتی که هست نَظَر را زِ قُدسِ او | ما خود نَظَر به جانِ مُقَدَّس نمیکنیم | |
۱۰ | خاموش نَظْم و قافیه را ما از این سِپَس | از رَشکِ غیر جِنْس، مُجَنَّس نمیکنیم |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!