غزل ۳۰۲ مولانا
| ۱ | در هوایَت بی‌قَرارم روز و شب | سَر زِ پایَت بَرندارم روز و شب | |
| ۲ | روز و شب را هَمچو خود مَجنون کُنم | روز و شب را کِی گُذارم روز و شب | |
| ۳ | جان و دل از عاشقان می‌خواستند | جان و دل را می‌سِپارم روز و شب | |
| ۴ | تا نیابم آن چه در مَغزِ من است | یک زمانی سَر نَخارم روز و شب | |
| ۵ | تا که عشقَت مُطربی آغاز کرد | گاه چَنْگَم، گاه تارم روز و شب | |
| ۶ | می‌زَنی تو زَخْمه و بَر می‌رَوَد | تا به گَردونْ زیر و زارم روز و شب | |
| ۷ | ساقی‌یی کردی بَشَر را چِلْ صَبوح | زان خَمیر اَنْدَر خُمارم روز و شب | |
| ۸ | ای مِهارِ عاشقانْ در دستِ تو | در میانِ این قَطارم روز و شب | |
| ۹ | می‌کَشَم مَستانه بارت بی‌خَبَر | همچو اُشْتُر زیرِ بارم روز و شب | |
| ۱۰ | تا بِنَگْشایی به قَنْدت روزه‌ام | تا قیامَت روزه‌دارم روز و شب | |
| ۱۱ | چون زِ خوانِ فَضلْ روزه بِشْکَنَم | عید باشد روزگارم روز و شب | |
| ۱۲ | جانِ روز و جانِ شبْ ای جانِ تو | اِنْتِظارم، اِنْتِظارم روز و شب | |
| ۱۳ | تا به سالی نیستم موقوفِ عید | با مَهِ تو عیدوارم روز و شب | |
| ۱۴ | زان شبی که وَعده کردی روزِ وَصل | روز و شب را می‌شُمارم روز و شب | |
| ۱۵ | بس که کِشتِ مِهرِ جانم تشنه است | زَ ابْرِ دیده اشک‌بارم روز و شب |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!