غزل ۳۹۶ مولانا
| ۱ | در رَهِ معشوقِ ما تَرسندگان را کار نیست | جُمله شاهانَند آن جا بَندگان را بار نیست | |
| ۲ | گر تو نازی می‌کُنی یعنی که من فَرخُنده‌ام | نَزدِ این اِقْبالِ ما فَرخُندگی جُز عار نیست | |
| ۳ | گَر به فَقرَت ناز باشد ژَنده بَرگیر و بُرو | نَزدِ این سُلطانِ ما آن جُمله جُز زُنّار نیست | |
| ۴ | گَر تو نورِ حَق شُدی از شرق تا مَغرب بُرو | زان که ما را زین صِفَت پَروایِ آن اَنْوار نیست | |
| ۵ | گَر تو سِرِّ حَق بِدانستی بُرو با سِرّ باش | زان که این اسرارِ ما را خویِ آن اسرار نیست | |
| ۶ | راست شو در راهِ ما وین مَکْر را یک سوی نِهْ | زان که این میدانِ ما جولانْگَهِ مَکّار نیست | |
| ۷ | شَمسِ دین و شَمسِ دین آن جانِ ما اینک بدان | جُز به سویِ راهِ تبریز اسبِ ما رَهْوار نیست | |
| ۸ | مَست بودم فاش کردم سِرِّ خود با یارَکان | زان که هُشیاری مرا خود مَذهَبِ آزار نیست | |
| ۹ | گَر نَهی پَرگار بر تَنْ تا بِدانی حَدِّ ما | حَدِّ ما خود ای برادر لایِقِ پَرگار نیست | |
| ۱۰ | خاکْ پاشی می‌کُنی تو ای صَنَم در راهِ ما | خاکْ پاشیِّ دو عالَمْ پیشِ ما در کار نیست | |
| ۱۱ | صوفیانِ عشق را خود خانقاهی دیگر است | جانِ ما را اَنْدَر آن جا کاسه و اِدْرار نیست | |
| ۱۲ | در تَکِ دوزخ نِشَستم تَرک کردم بَخت را | زان که ما را اِشْتهایِ جَنَّت و اَبْرار نیست |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!