غزل ۴۶۳ مولانا
| ۱ | هر نَفَس آوازِ عشق می‌رَسَد از چپ و راست | ما به فَلَک می‌رَویم عَزمِ تماشا کِراست | |
| ۲ | ما به فَلَک بوده‌ایم یارِ مَلَک بوده‌ایم | باز همان‌جا رَویم جُمله که آن شهرِ ماست | |
| ۳ | خود زِ فَلَک بَرتَریم وَزْ مَلَک اَفْزون‌تَریم | زین دو چرا نَگْذریم؟ منزلِ ما کِبْریاست | |
| ۴ | گوهرِ پاک از کجا، عالَمِ خاک از کجا؟ | بر چه فرود آمدیت؟ بار کنید این چه جاست؟ | |
| ۵ | بَختِ جوانْ یارِ ما، دادنِ جانْ کارِ ما | قافِلِه‌سالارِ ما فَخْرِ جهانْ مُصطَفاست | |
| ۶ | از مَهِ او مَهْ شِکافت، دیدنِ او بَرنَتافت | ماهْ چُنان بَخت یافت او که کَمینه گداست | |
| ۷ | بویِ خوشِ این نَسیم از شِکَنِ زُلْفِ اوست | شَعْشَعهٔ این خیالْ زان رُخِ چون وَالضُّحاست | |
| ۸ | در دلِ ما دَرنِگَر هر دَم شَقِّ قَمَر | کَزْ نَظَرِ آن نَظَر چَشمِ تو آن سو چراست؟ | |
| ۹ | خَلْق چو مُرغابیان، زاده زِ دریایِ جان | کِی کُند این‌جا مَقام، مُرغْ کَزان بَحْر خاست؟ | |
| ۱۰ | بلکه به دَریا دَریم جُمله دَرو حاضریم | وَرنَه زِ دریایِ دل موجِ پیاپی چراست؟ | |
| ۱۱ | آمد موجِ اَلَست، کَشتیِ قالَب بِبَست | باز چو کَشتی شِکَست، نوبَتِ وَصل و لِقاست |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
#sonnet_translation
#John_Arberry
Rumi quotes, Rumi sonnet, Rumi words, Rumi Poetry
| ۱- Every moment the voice of Love is arriving from left and right; we are departing for the skies—who has a mind for sightseeing? |
| ۲- We were once in heaven, we were friends of the angels; let us all return thither, for that is our city. |
| ۳- We are even higher than the heavens, we are greater than angels; why should we not transcend both? Our lodging place is Majesty. |
| ۴- How far is the world of dust from the pure substance! Upon what have you alighted? Load upwhat place is this? |
| ۵- Young luck is our friend, to yield up the soul is our business; the leader of our caravan is Mustafā, Pride of the World. |
| ۶- At his moon the moon was split, it could not endure to behold him; the moon attained such luck—she, a humble beggar. |
| ۷- The sweet scent of the breeze is from the curl of his tress, the glitter of this phantasm is from that cheek like the forenoon. |
| ۸- Behold in our hearts every moment a splitting of the moon, for why does your eye soar beyond the vision of that vision? |
| ۹- Mankind, like waterfowl, are sprung from the sea of the soul; how should the bird that has risen from that sea make its dwelling here? |
| ۱۰- Nay rather, we are pearls in that sea, we are all present therein; else, why does wave upon wave surge from the sea of the heart? |
| ۱۱- The wave of Alast came along and caulked the body’s ship; when the ship is wrecked once more, the turn of union and encounter will come. |
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!