غزل ۶۳۷ مولانا
| ۱ | بِرانید بِرانید که تا باز نَمانید | بِدانید بِدانید که در عینِ عِیانید | |
| ۲ | بِتازید بِتازید که چالاکْ سَوارید | بِنازید بِنازید که خوبانِ جهانید | |
| ۳ | چه دارید چه دارید که آن یارْ ندارد؟ | بیارید بیارید دَرین گوشْ بخوانید | |
| ۴ | پَرَنْدوش پَرَنْدوش خَرابات چه سان بُد؟ | بگویید بگویید اگر مَستِ شَبانید | |
| ۵ | شرابی‌ست شرابی‌ست خدا را پِنِهانی | که دنیا و شما نیز زِ یک جُرعهٔ آنید | |
| ۶ | دُوُم بار دُوُم بار چو یک جُرعه بِریزَد | زِ دنیا و زِ عُقبی و زِ خود فَردْ بِمانید | |
| ۷ | گُشاده‌ست گُشاده‌ست سَرِ خابیه امروز | کَدوها و سَبوها سویِ خُمخانه کَشانید | |
| ۸ | صَلا گفت صَلا گفت کُنون فالِقِ اصْباح | سَبُک روح کُند راح اگر سُسْت و گِرانید | |
| ۹ | رَسیدند رَسیدند رَسولانِ نَهانی | دَرآرید دَرآرید بُرونْشان مَنِشانید | |
| ۱۰ | دَریغا و دَریغا که دَرین خانه نگُنْجَند | که ایشان همه کانَنْد و شما بَندِ مَکانید | |
| ۱۱ | مَبادا و مَبادا که سَرِ خویش بگیرید | که ایشانْ همه جانَنْد و شما سُخْرهٔ نانید | |
| ۱۲ | بِکوشید بِکوشید که تا جان شود این تَنْ | نه نان بود که تَنْ گشت اگر آدمیانید | |
| ۱۳ | زِهی عشق و زِهی عشق که بس سَخْته کَمان است | در آن دست و در آن شَسْت و شما تیر و کَمانید | |
| ۱۴ | سَماعی‌ست سَماعی‌ست از آن سویْ که سو نیست | عَروسی همه آن جاست شما طَبْل زَنانید | |
| ۱۵ | خَموشید خَموشید خَموشانه بِنوشید | بِپوشید بِپوشید شما گنجِ نَهانید | |
| ۱۶ | به دیدارْ نَهانید به آثارْ عِیانید | پَدید و نه پَدیدیْت که چون جوهرِ جانید | |
| ۱۷ | چو عقلید و چو عقلید هزاران و یکی چیز | پراکنده به هر خانه چو خورشیدْ رَوانید | |
| ۱۸ | دَرین بَحْر دَرین بَحْر همه چیز بِگُنجَد | مَتَرسید مَتَرسید گَریبانْ مَدَرانید | |
| ۱۹ | دَهانْ بَست دَهانْ بَست ازین شرحْ دلِ من | که تا گیج نگردید که تا خیره نَمانید |
#دکلمه_غزل_مولانا با صدای #عبدالکریم_سروش دانلود فایل
دیدگاه خود را ثبت کنید
آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!