رباعی ۱۳۴ مولانا

  بیچاره‌تَر از عاشقِ بی‌صَبر کجاست؟ کین عشق، گرفتار…

رباعی ۱۳۵ مولانا

  قومی غمگین و خود مَدان غمْ زِ کجاست قومی شاد…

رباعی ۱۳۶ مولانا

  خیزید که آن یارِ سَعادت بَرخاست خیزید که از عشقْ غَرامَت بَرخاست …

رباعی ۱۳۷ مولانا

  بُگْذشت سَوارِ غَیب و گَردی بَرخاست او رفت زِ ج…

رباعی ۱۳۸ مولانا

  گفتند که شش جِهَت همه نورِ خداست فریاد زِ خَ…

رباعی ۱۳۹ مولانا

  هر ذَرّه که چون گُرسنه بر خوانِ خداست گَر …

رباعی ۱۴۰ مولانا

  ای دوست مَکُن، که روزها را فَرداست نیکیّ و ب…

رباعی ۱۴۱ مولانا

  می‌گفت یکی پَری که او ناپیداست کان جان که مُقَدَّس است از جای، …

رباعی ۱۴۲ مولانا

  آن شب که تو را به خواب بینم پیداست چون روز ش…

رباعی ۱۴۳ مولانا

  می‌تافت مَهَم همیشه از جانبِ راست گفتم که نَظَر به…

رباعی ۱۴۴ مولانا

  ای ساقی اگر سَعادتی هستْ تو راست جانیّ و …

رباعی ۱۴۵ مولانا

  عشقِ تو چُنین حکیم و استادْ چراست؟ مِهْرِ تو چ…

رباعی ۱۴۶ مولانا

  گویند مرا که این همه درد چراست؟ وین نَعْره و آه و این رُخِ زَرد…

رباعی ۱۴۷ مولانا

  گَر آتشِ دل نیست، پس این دودْ چراست؟ وَرْ عود نَس…

رباعی ۱۴۸ مولانا

  تَهدیدِ عَدو چو بِشْنَود عاشقِ راست می‌ران…

رباعی ۱۴۹ مولانا

  این جُمله شراب‌هایِ بی‌جامْ کِه راست؟ ما مُرغِ گرف…

رباعی ۱۵۰ مولانا

  چون رَشک بَری که این شکاری او راست؟ چون رَشک…

رباعی ۱۵۱ مولانا

  دیوانه شُدم، خوابْ زِ دیوانه خَطاست دیوانه چه دان…

رباعی ۱۵۲ مولانا

/
  برکانِ شِکَر چند مگس را غوغاست کِی کانِ شِکَر را به مگس‌ها پَر…

رباعی ۱۵۳ مولانا

  بَر خوانِ اَزَل گرچه زِ خَلْقانْ غوغاست خوردند و خورند، …

رباعی ۱۵۴ مولانا

  آن جا که تویی، همه غم و جنگ و جَفاست چون غَر…

رباعی ۱۵۵ مولانا

  آن آتشِ ساده که تو را خورد و بِکاست آن ساده…

رباعی ۱۵۶ مولانا

  دل در بَرِ هرکه هست، از دِلْبَرِ ماست هرجا جَهَد آن برق…

رباعی ۱۵۷ مولانا

/
  عشقی نه به اندازهٔ ما، دَر خورِ ماست وین طُر…

رباعی ۱۵۸ مولانا

  آن بُت که جَمال و زینَتِ مَجْلِسِ ماست در مَجْلِسِ ما نیس…

رباعی ۱۵۹ مولانا

  گرمای تَموز از دلِ پُر دردِ شماست سرمایِ زمستا…

رباعی ۱۶۰ مولانا

  این چَرخِ فَلَک‌ها که حَدِ بینشِ ماست در دستِ …

رباعی ۱۶۱ مولانا

  گَر دَف نَبُوَد نِیشِکَرِ او دَفِ ماست آخِر …

رباعی ۱۶۲ مولانا

  پِی بَر به جهانی که چو خون در رَگِ ماست خون…

رباعی ۱۶۳ مولانا

  آن سایهٔ تو جایگه و خانهٔ ماست وان زُلفِ ت…

رباعی ۱۶۴ مولانا

  روزی که تو را بینم، آدینهٔ ماست هر روز به دو…

رباعی ۱۶۵ مولانا

  نُه چَرخْ غُلامِ طَبْعِ خود رایهٔ ماست هستی زِ …

رباعی ۱۶۶ مولانا

  دَستَت دو و پایَت دو و چَشمَت دو رَواست امّا دل و…

رباعی ۱۶۷ مولانا

  چَنگی صَنَمی که سازِ چَنگَش بِنَواست بر چَنگ تَ…

رباعی ۱۶۸ مولانا

  امشبْ شبِ آن است که جانِ شب‌هاست امشبْ شبِ آن است که حاجاتْ رَواست …

رباعی ۱۶۹ مولانا

  تا عَرشْ زِ سودایِ رُخَش وَلوَله‌هاست در …

رباعی ۱۷۰ مولانا

  این نَعْرهٔ عاشقانْ زِ شمعِ طَرَب است شمع آمد و…

رباعی ۱۷۱ مولانا

  امشب هردل که هَمچو مَهْ در طَلَب است مانندهٔ…

رباعی ۱۷۲ مولانا

  اِی تَن تو نَمیری، که چُنان جانْ با توست ای کُ…

رباعی ۱۷۳ مولانا

  ای شب چه شبی؟ که روزها چاکَرِ توست تو دریایی و جا…