مثنوی مولانا – دفتر اوّل – بخش ۱۳۷ – حِکایَتِ ماجَرایِ نَحوی و کَشتیبان

 

۲۸۴۸ آن یکی نَحوی به کَشتی دَر نِشَست رو به کَشتیبان نَهاد آن خودپَرَست
۲۸۴۹ گفت هیچ از نَحْو خوانْدی؟ گفت لا گفت نیمِ عُمرِ تو شُد در فَنا
۲۸۵۰ دلْ‌شِکَسته گشت کَشتیبان زِ تاب لیک آن دَم کرد خامُش از جواب
۲۸۵۱ بادْ کَشتی را به گردابی فَکَند گفت کَشتیبان بِدان نَحْوی بُلند
۲۸۵۲ هیچ دانی آشْنا کردن؟ بِگو گفت نی، ای خوش‌جوابِ خوب‌رو
۲۸۵۳ گفت کُلِّ عُمرت ای نَحْوی فَناست زان که کَشتی غَرقِ این گِرداب‌هاست
۲۸۵۴ مَحْو می‌باید نه نَحْو این‌جا بِدان گَر تو مَحْوی، بی‌خَطَر در آبْ ران
۲۸۵۵ آبِ دریا مُرده را بر سَر نَهَد وَرْ بُوَد زنده زِ دریا کِی رَهَد؟
۲۸۵۶ چون بِمُردی تو زِ اَوْصافِ بَشَر بَحْرِ اَسرارَت نَهَد بر فَرقِ سَر
۲۸۵۷ ای کِه خَلْقان را تو خَر می‌خوانده‌یی این زمان چون خَر بَرین یَخْ مانده‌یی
۲۸۵۸ گَر تو عَلّامه‌یْ زمانی در جهان نَکْ فَنایِ این جهان بین، وین زمان
۲۸۵۹ مَردِ نَحْوی را از آن دَر دوختیم تا شما را نَحْوِ مَحْو آموختیم
۲۸۶۰ فِقْهِ فِقْه و نَحْوِ نَحْو و صَرفِ صَرف در کَم آمد یابی ای یارِ شِگَرف
۲۸۶۱ آن سَبویِ آبْ دانش‌هایِ ماست وان خلیفه دَجلهٔ عِلْمِ خداست
۲۸۶۲ ما سَبوها پُر به دَجله می‌بَریم گَرنه خَر دانیم خود را ما خَریم
۲۸۶۳ باری، اَعْرابی بِدان مَعْذور بود کو زِ دَجله غافِل و بَسْ دور بود
۲۸۶۴ بلکه از دَجله اگر واقِفْ بُدی آن سَبو را بر سَرِ سنگی زدی
۲۸۶۵ گَر زِ دَجله با خَبَر بودی چو ما او نَبُردی آن سَبو را جا به جا

#دکلمه_مثنوی

#داستانهای_مثنوی_مولانا

عالِمی نحو شناس سوار بر کشتی شد. او که بسیار بر دانش نحو خود مغرور بود رو به کشتی بان کرد و گفت: ای مرد آیا از علم نحو چیزی می‌دانی؟ کشتیبان گفت: نه، چیزی نمی‌دانم. مرد نحوی گفت: پس نصف عمرت بر فناست. مرد کشتی بان با شنیدن این حرف بسیار دلشکسته و حزین شد اما به روی خود نیاورد. ساعتی بعد طوفانی در گرفت و کشتی درگیر گردابی مهیب شد. کشتی بان رو به مرد نحوی گفت: آیا شنا می‌دانی؟ نحوی گفت: نه تا کنون شنا نکرده‌ام! کشتی بان با قاطعیت گفت: پس کل عمرت برفناست! زیرا کشتی گرفتار گردابی‌ست که راهی نیست جز شناگری.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

آیا می خواهید به بحث بپیوندید؟
در صورت تمایل از راهنمایی رایگان ما استفاده کنید!!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *