مثنوی مولانا – دفتر سوّم – بخش ۱۷ – نواختنِ مَجنون آن سگ را کی مُقیمِ کویِ لیلی بود

#دکلمه_مثنوی

#داستانهای_مثنوی_مولانا

مجنون، عاشق و دلسوخته لیلی، روزی در کوی معشوقه سگی دید و او را نوازش کرد و بوسید. مردکی فضول و یاوه گو از آن نزدیکی می‌گذشت که این صحنه را دید و رو به مجنون گفت: ای مجنون این چه نادانی است که انجام می‌دهی؟! مگر نمی‌دانی که سگ نجس است! تو را با سگ چه کار؟! خلاصه شروع کرد به شمردن معایب سگ. مجنون رو به او گفت: تو فقط در بند ظاهری، به درون بیا و از چشم من به این سگ نگاه کن. به همت و معرفت او بنگر و ببین که این سگ کجا مسکن گزیده است! او ساکن کوی لیلی است پس او همچون سگ اصحاب کهف خجسته رو و مبارک است.

منظور مولانا ازین حکایت: اگر از مرتبه صورت بگذرید و به معنا برسید آنگاه به بطن حقایق رسیده‌اید.