۱ عُمْرُکَ یا واحِدًا فی دَرَجاتِ الْکَمال قَدْ نَزَلَ الْهَمُّ بی‌یا سَنَدِی قُمْ، تَعال ۲ چند ازین قیل و قال؟ عشقْ پَرست و بِبال تا تو بِمانی چو عشق، در دو جهانْ بی‌زَوال ۳ یا فَرَجی مُونِسی، یا قَمَرَ الْمَجْلِسِ وَجْهُکَ بَدْرٌ تَمامْ ریقُکَ خَمْرٌ حَلال ۴ چند کَشی بارِ هَجْر؟ غُصّه و تیمارِ […]

  ۱ گِچکِنَنْ اُغْلَنْ اُودَیا گُلْگِل یُول بُلَمَسَّک دَغْدَغَ گَزگِل ۲ ای سَرِ مَستان، ای شَهِ مُقْبِل مُکْرِم و مُشْفِق، پُر دل و بی‌دل ۳ اُول چِچَگی کِمْ یازِدَه بُلْدُک کیمْسیه وِرما خَصْمِنا وِرْ گِل ۴ سِلسِله بِنْگَر گَر بِکَشَندَت جَذبِ الهی، کَردَت مُقْبِل ۵ نَبُوَد این هم بی‌سِر و مَعنی هر مُتَحَوِّل بی‌زِمُحَوِّل  

  ۱ یا مُنیرَ الْبَدْرِ قَدْ اَوْضَحْتَ بِالْبِلْبالِ بال بِالْهَوی زَلْزَلْتَنی وَالْعَقْلُ فی الزِّلْزالِ زال ۲ کَمْ اُنادی اُنْظُرونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِکُمْ؟ قَدْ رَجَعْنا جائبًا مِنْ طُورِ اَنْوارِ الْجَلال ۳ مَنْ رَأَی نُورًا اَنیسًا، یَمْلأ الدُّنْیا هَوّی لِلسُّری مِنْهُ جَمالٌ لِلْعِدی مِنْهُ مَلال ۴ کُلُّ اَمْرٍ مِنْهُ حَقٌّ، مُسْتَحَقٌّ، نافِذٌ یَنْفَعُ الْاَمْراضَ طُرًّا، یَنْجَلی مِنْهُ […]

  ۱ رَشَأُ الْعِشْقِ حَبیبی لَشَرُودٌ وَمُضِلّ کُلُّ قَلْبٍ لِهَواهُ وَجَدَ الصَّبْرَیَصِل ۲ سَنَةُ الْوَصْلِ قَصیرٌ، عَجِلٌ مُعْتَجِلٌ سَنَةُ الْهَجْرِ طَویلٌ وَمَدیدٌ وَمُمِل ۳ یَمْلأُ الْکَأْسَ حَبیبی وَطَبیبی وَیَذَرْ فَعِلُنْ مُفْتَعِلُنْ اَوْفَعِلاتُنْ وَفَعَل ۴ ناوَلَ الْکَأْسَ نَهارًا وَجِهارًا وَقِحًا لا یَخافُ رَهَقًا مَنْ بِمُحَیّاکَ قُتِل  

  ۱ تَعالَ یا مَدَدَ الْعَیْشِ وَالسُّرُورِ، تَعال تَعالش یا فَرَجَ الْهَمِّ، فاتِحَ الْاَقْفال ۲ لِقاءُ وَجْهِکَ فِی الْهَمِّ فالِقُ الْاصْباح سِقاءُ جُودِکَ فِی الْفَقْرِ مُنْتَهَی الْاِقْبالِ ۳ تَعالَ، اِنَّکَ عیسی، فَاَحْی مَوْتانا تَعالَ، وَادْفَعْ عَنّا خَدیعَةَ الدَّجّال ۴ تَعالَ، اِنَّکَ داوُدُ، فَاتَّخِذْ زَرَدًا تَصُونُ مُهْجَتَنا مِنْ اِصابَةِ الْاَنْصال ۵ تَعالَ، اِنَّکَ مُوسی تَشُقُّ بَحْرَ […]

  ۱ ای عاشقان، ای عاشقان، پیمانه را گُم کرده‌ام زان میْ که در پیمانه‌ها اَنْدَر نگُنجَد، خورده‌ام ۲ مَستم زِخَمْرِ مِنْ لَدُن، رو مُحْتَسب را غَمْز کُن مَر مُحْتَسب را و تو را، هم چاشْنی آورده‌ام ۳ ای پادشاهِ صادقان، چون من مُنافق دیده‌یی؟ با زندگانَت زنده‌ام، با مُردگانتْ مُرده‌ام ۴ با دِلْبَران و […]

  ۱ هان، ای طَبیبِ عاشقان دستی فروکَش بر بَرَم تا بَخْت و رَخْت و تَخْتِ خود، بر عَرش و کُرسی بر بَرَم ۲ بر گَردن و بر دستِ من، بَربَند آن زنجیر را اَفْسونْ مَخوان زَافْسونِ تو، هر روز دیوانه تَرَم ۳ خواهم که بِدْهَم گنجِ زَر، تا آن گواهِ دل بُوَد گرچه گواهی […]

  ۱ بازآمدم چون عیدِ نو، تا قفلِ زندان بِشْکَنَم وین چَرخِ مَردم‌خوار را، چَنگال و دندان بِشکنم ۲ هفت‌اَخترِ بی‌آب را، کین خاکیان را می‌خورند هم آب بر آتش زَنَم، هم بادْهاشان بِشکَنَم ۳ از شاهِ بی‌آغازْ من، پَرّان شُدم چون بازْ من تا جُغدِ طوطی‌خوار را، در دَیرِ ویران بِشکَنَم ۴ زآغازْ عَهدی […]

  ۱ ای با من و پنهانْ چو دل، از دلْ سَلامَت می‌کُنم تو کعبه‌یی، هر جا رَوَم، قَصدِ مَقامَت می‌کُنم ۲ هر جا که هستی حاضری، از دورْ در ما ناظِری شب خانه روشن می‌شود چون یادِ نامَت می‌کُنم ۳ گَهْ هَمچو بازِ آشنا بر دستِ تو پَر می‌زَنَم گَهْ چون کبوتر پَر زَنانْ […]

  ۱ آمد خیالِ خوش که من از گُلْشَنِ یار آمدم در چَشمِ مَستِ من نِگَر، کَزْ کویِ خَمّار آمدم ۲ سَرمایهٔ مَستی مَنَم، هم دایهٔ هستی مَنَم بالا مَنَم، پَستی مَنَم، چون چَرخْ دَوّار آمدم ۳ آنَم کَزْ آغاز آمدم، با روحْ دَمساز آمدم بَرگشتم و بازآمدم، بر نُقطه پَرگار آمدم ۴ گفتم بیا […]

  ۱ هرگز نَدانَم راندنِ مَستی که اُفْتَد بر دَرَم در خانه گَر میْ باشدم، پیشش نَهَم، با وِیْ خورَم ۲ مَستی که شُد مهمانِ من، جانِ من است و آنِ من تاجِ من و سُلطانِ من، تا بَرنِشینَد بر سَرَم ۳ ای یارِ من، وِیْ خویشِ من، مَستی بیاوَر پیشِ من روزی که مَستی […]

  ۱ تا من بِدیدم رویِ تو، ای ماه و شمعِ روشَنَم هر جا نِشینَم خُرَّمَم، هر جا رَوَم در گُلْشَنَم ۲ هر جا خیالِ شَهْ بُوَد، باغ و تَماشاگَهْ بُوَد در هر مَقامی که رَوَم، بر عِشرتی بَرمی تَنَم ۳ دَرها اگر بسته شود، زین خانقاهِ شِشْدَری آن ماه رو از لامَکان، سَر در […]

  ۱ بس جَهْد می‌کردم که منْ آیینهٔ نیکی شَوَم تو حُکْم می‌کردی که منْ خُمخانهٔ سیکی شَوَم ۲ خُمخانهٔ خاصان شُدم، دریایِ غَوّاصان شُدم خورشیدِ بی‌نُقْصان شُدم، تا طبِّ تَشکیکی شَوَم ۳ نَقْشِ مَلایک ساختی، بر آب و گِل اَفْراختی دورَم بِدان انداختی، کِاکْسیرِ نزدیکی شَوَم ۴ هاروتی‌یی اَفْروختی، پس جادویَش آموختی زانَم چُنین […]

  ۱ هین، خیره خیره می‌نِگَر، اَنْدَر رُخِ صَفرایی‌اَم هر کَس که او مکّی بُوَد، دانَد که من بَطْحایی‌اَم ۲ زان لاله رویِ دِلْسِتان، رویَد زِ رویَم زَعفَران هر لحظه زان شادی فَزا، بیش است کارْاَفْزایی‌اَم ۳ مانندِ برف آمد دِلَم، هر لحظه می‌کاهَد دِلَم آن جا هَمی‌خواهد دِلَم، زیرا که من آن جایی‌اَم ۴ […]

  ۱ ای پاکْ رو چون جامِ جَم، وَزْعشقِ آن مَهْ مُتَّهَم این مرگ خود پیدا کُند پاکی تو را، کَم خور تو غَم ۲ ای جانِ منْ با جانِ تو، جویایِ دُر در بَحْرِ خون تا دُر کِه را پیدا شود، پیدا شود ای جانِ عَم ۳ من چون شَوَم کوته نَظَر، در عشقِ […]

  ۱ تا کِی به حَبْسِ این جهانْ من خویش زندانی کُنم؟ وَقت است جانِ پاک را، تا میرِ میدانی کُنم ۲ بیرون شُدم زآلودگی، با قُوَّتِ پالودگی اورادِ خود را بعد ازین، مَقْرونِ سُبحانی کُنم ۳ نیزه به دستم داد شَه، تا نیزه بازی‌ها کُنم تا کِی به دستِ هر خَسی، من رَسمِ چوگانی […]

  ۱ مُرده بُدَم، زنده شُدم، گریه بُدم، خنده شُدم دولَتِ عشق آمد و منْ دولَتِ پاینده شُدم ۲ دیدهٔ سیر است مرا، جانِ دلیر است مرا زَهرهٔ شیر است مرا، زُهرهٔ تابنده شُدم ۳ گفت که دیوانه نه‌یی، لایِقِ این خانه نه‌یی رفتم دیوانه شُدم، سِلسِله بَندَنده شُدم ۴ گفت که سَرمَست نه‌یی، رو […]

  ۱ مُطربِ عشقِ اَبَدم، زَخْمهٔ عشرت بِزَنَم ریشِ طَرَب شانه کُنم، سَبْلَتِ غم را بِکَنَم ۲ تا همه جانْ ناز شود، چون که طَرَب ساز شود تا سَرِ خُم باز شود، گِل زِسَرَش دور کُنم ۳ چون که خَلیلی، بُدِه‌ام، عاشقِ آتشکَده‌ام عاشقِ جان و خِرَدَم، دشمنِ نَقْشِ وَثَنَم ۴ وَقتِ بهار است و […]

  ۱ زین دو هزاران من و ما ای عَجَبا، منْ چه مَنَم گوش بِنِه عَربَده را، دست مَنِه بر دَهَنَم ۲ چون که من از دست شُدم، در رَهِ من شیشه مَنِه وَرْبِنَهی پا بِنَهَم، هرچه بیابَم شِکَنَم ۳ زان که دِلَم هر نَفَسی، دَنگِ خیالِ تو بُوَد گَر طَرَبی در طَرَبَم، گَر حَزَنی […]

  ۱ هر نَفَسی تازه تَرَم، کَزْ سَرِ روزَن بِپَرَم چون که بهارم تو شَهی، باغِ تواَم، شاخِ تَرَم ۲ چون که تویی میرْمرا، در بَرِ خود گیر مرا خاکِ تو بادا کُلَهَم، دستِ تو بادا کَمَرَم ۳ چون که تو دستِ شَفَقَت، بر سَرِ ما داشته‌یی نیست عَجَب گَر زِشَرَف، بُگْذرد از چَرخْ سَرَم […]