نوشته‌ها
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۵۸ - پُرسیدن پیغمبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ مَر زَیْد را امروز چونی؟ و چون بَرخاستی؟ و جواب گفتنِ او که اَصْبَحْتُ مُؤْمِنًا یا رَسول اللّه
2 دیدگاه ها
/
3514
گفت پیغامبر صَباحی زَیْد را
کَیْفَ اَصْبَح…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۵۹ - مُتَّهَم کردنِ غُلامان و خواجه‌تاشان مَر لُقمان را کِه آن میوه‌هایِ تَرْوَنده را که می‌آوردیم، او خورده است
3598
بود لُقمان پیشِ خواجه‌یْ خویشتن
در میانِ بَن…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۰ - بقیّهٔ قِصّۀ زَیْد در جوابِ رَسولْ صَلَّی اللّهُ عَلَیْه وَ سَلَّمَ
3622
این سُخَن پایان ندارد، خیز زَیْد
بر بُ…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۱ - گفتنِ پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ مَر زَیْد را که این سِّر را فاش‌تَر ازین مگو و مُتابَعَت نِگه دار
3670
گفت پیغامبر که اَصْحابی نُجوم
رَهْ‌رُوان…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۲ - رُجوع به حِکایَتِ زَیْد
3682
زَیْد را اکنون نیابی، کو گُریخت
جَست از ص…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۳ - آتش اُفتادن در شهر به اَیّامِ عُمَر رَضِیَ اللهُ عَنْهُ
3721
آتشی اُفتاد در عَهدِ عُمَر
هَمچو چوبِ خُشک می‌خورْد او حَجَ…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۴ - خَدو اَنداختنِ خَصم در رویِ اَمیرُالْمؤمنین عَلی کَرَّمَ الله وَجهَهُ و اَنداختنِ اَمیرُالْمؤمنین عَلی شَمشیر از دست
3735
از علی آموز اِخْلاصِ عَمَل
شیرِ حَق را دان مُطَهَّر از دَ…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۵ - سوآل کردنِ آن کافِر از علی کَرَّمَ اَللّهُ وَجْهَهُ که بر چون مَنی مُظَفَّر شُدی، شمشیر از دست چون اَنْداختی؟
3787
پَس بِگُفت آن نو مُسلمانِ وَلی
از سَرِ مَست…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۶ - جواب گفتنِ اَمیرُالْمؤمنین که سَبَبِ اَفکَندنِ شَمشیر از دست چه بوده است در آن حالت
3802
گفت من تیغ از پِیِ حَق می‌زَنَم
بَندهٔ حَقَّم، نَه مأمورِ تَنَم
3…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۷ - گفتنِ پیغامبر صَلَّی اَللّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ به گوشِ رِکابْدارِ امیرُالْمؤمنین علی کَرَّمَ اَللّهُ وجْهَهُ کِه کُشتنِ علی بر دستِ تو خواهد بودنْ، خَبَرت کردم
3859
من چُنان مَردم که بر خونیِّ خویش
نوشِ لُطْفِ م…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۸ - تَعجُّب کردنِ آدم عَلَیْهِ‌السَّلامْ از ضِلالَتِ اِبْلیسِ لَعین و عُجْب آوردن
3908
چَشمِ آدم بر بِلیسی کو شَقی‌ست
از حِق…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۶۹ - بازگشتن به حِکایَتِ علی کَرَّمَ اَللّهُ وَجْهَهُ و مُسامَحَت کردنِ او با خونیِ خویش
3938
باز رو سویِ علیّ و خونی‌اَش
وان کَرَم با خونی و اَفْزونی…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۷۰- افتادنِ رِکابْدارْ هر باری پیشِ امیرُالْمؤمنین علی کَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ که ای امیرُالْمؤمنین مرا بِکُش و ازین قَضا بِرَهان
3952
باز آمد کِی علی زودَم بِکُش
تا نَبینَم آن دَم و وَقتِ …
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۷۱ - بیانِ آن که فَتحْ طَلَبیدنِ مُصْطَفی صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ سَلَّمَ مکّه را و غیرِ مکّه را جِهَتِ دوستیِ مُلْکِ دنیا نبود، چون فرموده است الدُّنیا جِیْفَةٌ، بلکه به اَمْر بود
3962
جَهدِ پیغامبر به فَتحِ مکّه هم
کِی بُو…
مثنوی مولانا - دفتر اوّل - بخش ۱۷۲ - گفتنِ اَمیرُالْمؤمنین علی کَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ با قِرْنِ خود که چون خَدو انداختی در رویِ من، نَفْسِ مَن جُنْبید و اِخْلاصِ عَمَل نَمانْد، مانِعِ کُشتنِ تو آن شُد
3989
گفت اَمیرُالْمؤمنین با آن جوان
که به هن…