۱ ای یوسُف آخِر سویِ این یعقوبِ نابینا بیا ای عیسیِ پنهان شده، بر طارَمِ مینا بیا ۲ از هَجْر روزَم قیر شُد، دلْ چون کَمان بُد، تیر شُد یعقوبِ مِسکینْ پیر شُد، ای یوسُفِ بُرنا بیا ۳ ای موسیِ عِمْران که در سینه چه سیناهاسْتَت گاوی خدایی می‌کُند، از سینۀ سینا بیا ۴ […]

  ۱ چون نالَد این مِسکین که تا رَحم آید آن دِلْدار را ؟ خون بارَد این چَشمان که تا بینم من آن گُلْزار را ۲ خورشیدْ چون اَفْروزَدَم، تا هَجْر کمتر سوزَدَم دل حیلَتی آموزَدَم، کَزْ سَر بگیرم کار را ۳ ای عقلِ کُلِّ ذوفُنون، تَعلیم فَرما یک فُسون کَزْ وی بِخیزَد در دَرون، […]

  ۱ دل و جان را دَرین حَضرت بِپالا چو صافی شُد، رَوَد صافی به بالا ۲ اگر خواهی که ز آبِ صافْ نوشی لَبِ خود را به هر دُردی مَیالا ۳ از این سیلابِ دُرد او پاک مانَد که جانباز است و چُست و بی مُبالا ۴ نَپَرَّد عقلِ جُزوی زین عَقیله چو نَبْوَد […]

  ۱ یکی گولی هَمی‌خواهم که در دِلْبَر نَظَر دارد نمی‌خواهم هُنرمندی که دیده در هُنر دارد ۲ دلی همچون صَدَف خواهم که در جانْ گیرد آن گوهر دلِ سنگین نمی‌خواهم که پِنْدارَد گُهَر دارد ۳ زِ خودبینی جُدا گشته پُر از عشقِ خدا گشته زِ مالش‌هایِ غمْ غافل به مالَنْده عَبَر دارد #شرح_غزل اغلب […]

  ۱ عاشقْ به سویِ عاشق زَنجیر هَمی‌دَرَّد دیوانه هَمی‌گردد تَدبیر هَمی‌دَرَّد ۲ تَقصیرْ کجا گُنْجَد در گَرم رُوی عاشق؟ کَزْ آتشِ عشقِ او تَقصیر هَمی‌دَرَّد ۳ تا حالِ جوانْ چِبْوَد کان آتشِ بی‌عِلَّت دُرّاعهٔ تَقوی را بر پیر هَمی‌دَرَّد ۴ صد پَردهٔ در پَرده گَر باشد در چَشمی ابرویِ کَمان شَکْلَش از تیر هَمی‌دَرَّد […]

  ۱ هر نُکته که از زَهرِ اَجَلْ تَلْخ‌تَر آید آن را چو بگوید لَبِ تو چون شِکَر آید ۲ در چاهِ زَنَخْدانِ تو هر جانْ که وَطَن ساخت زود از رَسَنِ زُلْفِ تو بر چَرخْ بَر آید ۳ هین توشه دِهْ از خوشهٔ ابرویِ ظَریفَت زان پیش که جان را زِ تو وَقتِ سَفَر […]

  ۱ از دِلَم صورتِ آن خوبِ خُتَن می‌نَرَوَد چاشْنیِّ شِکَرِ او زِ دَهَن می‌نَرَوَد ۲ بِاللَّهْ اَرْشور کُنم هر نَفَسی عیب مگیر گَر بِرَفت از دلِ تو از دلِ من می‌نَرَوَد ۳ همه مُرغانْ زِ چَمَن هر طَرَفی می‌پَرَّند بُلبُلِ بی‌دلْ یک‌دَم زِ چَمَن می‌نَرَوَد ۴ جانِ پروانهٔ مِسکین که مُقیمِ لَگَن است تَنِ […]

  ۱ اگر آتش است یارَت تو بُرو دَرو هَمی‌سوز به شبِ فِراقْ سوزانْ تو چو شمع باش تا روز ۲ تو مُخالَفَت هَمی‌کَش تو موافَقَت هَمی‌کُن چو لباسِ تو دَرانَند تو لباسِ وَصلْ می‌دوز ۳ به موافَقَت بِیابَد تَن و جانْ سَماعِ جانی زِ رَباب و دَفّ و سُرنا و ز مُطربان دَرآموز ۴ […]

  ۱ اَلا ای رو تُرُش کرده، که تا نَبْوَد مرا مَدْخَل نِبِشته گِردِ روی خود، صَلا نِعْمَ الْاِدامُ الْخَل ۲ دو سه گام اَرْ زِحِرص و کین به حِلْم آیی، عَسَل جوشی که عالَم‌ها کُنی شیرین، نمی‌آیی، زِهی کاهَل ۳ غَلَط دیدم، غَلَط گفتم، همیشه با غَلَط جُفتَم که گَر من دیدَمی رویَت، نَمانْدی […]

  ۱ چه کَسَم من چه کَسَم من که بَسی وَسوَسه‌مَندم گَهْ از آن سویْ کَشَندم گَهْ ازین سویْ کَشَندم ۲ زِ کَشاکَش چو کَمانَم به کَفِ گوش­کَشانَم قَدَر از بامْ دَراُفْتَد چو دَرِ خانه بِبَندم ۳ مَگَر اِسْتارهٔ چَرخَم که زِبُرجی سویِ بُرجی به نُحوسیش بِگِریم به سُعودیش بِخَندم ۴ به سَما و به […]

  ۱ دل چه خورده‌­ست عَجَب دوش که من مَخْمورم؟ یا نَمَکدان کِه دیده‌­ست که من در شورم؟ ۲ هرچه امروز بریزم شِکَنَم تاوان نیست هرچه امروز بگویم بِکُنم مَعْذورم ۳ بویِ جان هر نَفَسی از لَبِ من می‌­آید تا شِکایَت نکُند جانْ که زِ جانانْ دورَم ۴ گَر نَهی تو لَبِ خود بر لَبِ […]

  ۱ با آن که از پیوستگی من عشقْ گشتم عشقْ من بیگانه می‌باشم چُنینْ با عشقْ از دستِ فِتَن ۲ از غایَتِ پیوستگی بیگانه باشد کَس؟ بلی این مُشکلات اَرْ حَلْ شود دشمن نَمانَد در زَمَن ۳ بَحْری‌‌ست از ما دور نی ظاهر نه و مَسْتور نی هم دَم زدن دستور نی هم کُفر […]

  ۱ هرکه زِ حور پُرسَدَت رُخ بِنَما که هم چُنین هرکه زِ ماه گویَدَت بام بَرآ که هم‌چُنین ۲ هرکه پَری طَلَب کُند، چهره خود بِدو نِما هرکه زِ مُشک دَمْ زَنَد، زُلفْ گُشا که هم‌چُنین ۳ هرکه بِگویَدَت زِ مَه، ابر چگونه وا شود؟ باز گُشا گِرِهْ گِرِه، بَندِ قَبا که هم‌چُنین ۴ […]

  ۱ بوقَلَمون چند از اِنْکارِ تو؟ در کَفِ ما چند خَلَد خارِ تو؟ ۲ یارِ تو از سِرِّ فَلَک واقِف است پس چه بُوَد پیش وِیْ اسرارِ تو؟ ۳ چند بگویی که همین بار و بَس؟ چند ازین، چند ازین بارِ تو؟ ۴ ای زِ تو بیمارْ حَبیب و طَبیب بسته زِ ناسورِ تو […]

  ۱ مِثالِ بازِ رَنْجورم زمین بر، من زِ بیماری نه با اَهلِ زمین جِنْسَم، نه امکان است طَیّاری ۲ چو دستِ شاه یاد آید، فُتَد آتش به جانِ من نه پَر دارم که بُگْریزم، نه بالَم می‌کُند یاری ۳ اَلا ای بازِ مِسکین، تو میانِ جُغدها چونی؟ نِفاقی کردی‌‌‌یی گَر عشقْ رو بَستی به […]

  ۱ گَر وَسوَسه رَهْ دَهی به گوشی اَفْسُرده شوی بِدان زِ جوشی ۲ آن گرمیِ چَشم را که داری نیشِ زَهر است و شکلِ نوشی ۳ اَنْبارِ نَعیم را زیانْ چیست گَر خشم گرفت کورْموشی؟ ۴ آخِر چه زیان اگر بِیُفتَد یک دو مگس از شِکَرفُروشی ۵ مَر ناقهٔ شیر را چه نُقصان گَر […]