مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۱ - دَر بَیانِ وَخامَتِ چَرب و شیرینِ دنیا و مانِع شُدنِ او از طَعامُ اللهِ چنان که فرمود اَلْجوعُ طَعامُ الله یُحْیی بِهِ اَبْدانَ الصّدیقینَ اَیْ فی الْجوع طَعامُ اللهِ وَ قَوْلُهَ اَبیتُ عِنْدَ رَبّی یُطْعِمُنی وَ یَسْقینی وَ قَوْلُهُ یُرْزَقونَ فَرِحینَ

0 دیدگاه ها
/
  1743 وارَهی زین روزیِ ریزه‌یْ کَثیف دَرفُتی در ل…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۳۹ - قِصِهٔ مَحْبوس شُدنِ آن آهوبَچه در آخُرِ خَران و طَعنهٔ آن خَران بر آن غَریبْ گاه به جنگ و گاه به تَسْخَر و مُبْتَلی گشتنِ او به کاهِ خُشک که غذایِ او نیست و این صِفَتِ بَندهٔ خاصِ خداست میانِ اَهْلِ دنیا و اَهْلِ هوا و شَهْوت که اَلْاِسْلامُ بَدَا غَریبًا وَ سَیَعُودُ غَریبًا فَطُوبی لِلْغُرَباءِ صَدَقَ رَسولُ الله

0 دیدگاه ها
/
  833 آهوی را کَرد صَیّادی شِکار اَنْدَر آخُر کَرَدش آن بی‌زینْهار …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۲ - جوابِ آن مُغَفَّل که گفته است که خوش بودی این جهانْ اگر مَرگ نبودی وخوش بودی مُلْکِ دنیا اگر زَوالَش نبودی وَ عَلی هذِهِ الْوَتیرَةِ مِنَ الْفُشارات

0 دیدگاه ها
/
  1760 آن یکی می‌گفت خوش بودی جهان گَر نبودی …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۰ - حِکایَتِ مُحمَّدِ خوارزمشاه که شهرِ سَبزوار که همه رافِضی باشند به جنگ بِگْرفت اَمانِ جان خواستند گفت آن گَهْ اَمان دَهَم که ازاین شهر پیشِ من به هَدیه ابوبکر نامی بیارید

0 دیدگاه ها
/
  845 شُد مُحمَّد اَلپ اُلُغ خوارَزْمشاه در …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۳ - فیما یُرْجی مِنْ رَحْمَةِ اللهِ تَعالی مُعْطی النّعِمِ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها وَ هُوَ الَّذی یُنَزّلُ الْغَیْثَ مِنْ بَعْدِ ما قَنَطُوا وَ رُبَّ بُعْدٍ یُورِثُ قُرْبًا وَ رُبَّ مَعْصیَةٍ مَیْمونَةِ وَ رُبَّ سَعادَةٍ تَاْتی مِنْ حَیْثُ یُرجَی النّقَمُ لِیُعْلَمَ اَنَّ اللهَ یُبَدّلُ سَیّاتِهِمْ حَسَناتِ

0 دیدگاه ها
/
  1772 در حَدیث آمد که روزِ رَسْتخیز اَمْر آید هر یکی تَن را که خیز …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۱ - بَقیّهٔ قِصهٔ آهو و آخُرِ خَران

1 دیدگاه
/
  908 روزها آن آهویِ خوشْ‌نافِ نَر در شِکَنجه بود…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۴ - قِصّهٔ اَیاز و حُجْره داشتنِ او جِهَتِ چارُق و پوستین و گُمان آمدن خواجه تاشانَس را کی او را در آن حَجَره دَفینه است به سَبَبِ مُحکمیِ دَر و گِرانیِ قُفل

0 دیدگاه ها
/
  1857 آن اَیاز از زیرکی اَنْگیخته پوستین و چارُقَش آویخته 1858 …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۲ - تَفْسیرِ اِنّی اَری سَبْعَ بَقَراتٍ سِمانٍ یاْکُلُهُنَّ سَبْعٌ عٍجافٌ آن گاوانِ لاغَر را خدا به صِفَتِ شیرانِ گرسنه آفریده بود تا آن هفت گاوِ فَربه را به اِشْتِها می‌خوردند اگر چه آن خیالاتِ صُوَر گاوان در آیِنهٔ خواب نِمودند تو مَعنی نِگَر

0 دیدگاه ها
/
  932 آن عَزیزِ مصر می‌دیدی به خواب چونک چَشمِ غ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۵ - بَیانِ آن که آنچه بَیان کرده می‌شود صورتِ قِصّه است وآن که آن صورتی‌ست که دَر خوردِ این صورت گیران است و دَرخوردِ آیِنهٔ تصویرِ ایشان و از قُدّوسیَّتی که حقیقتِ این قِصّه راست نُطْق را ازین تَنْزیل شَرم می‌آید و از خِجالَت سَر و ریش و قَلَم گُم می‌کُند وَاَلْعاقِلُ یَکْفیهِ اَلْاِشارَه

0 دیدگاه ها
/
  1892 زانک پیلَم دید هِنْدُستان به خواب از خَراج ا…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۳ - بَیانِ آن که کُشتنِ خَلیل عَلَیْهِ‌السَّلام خُروس را اِشارت به قَمْع و قَهْرِ کُدام صِفَت بود از صِفاتِ مَذْموماتِ مُهْلِکات در باطِنِ مُرید

0 دیدگاه ها
/
  940 شَهْوَتی اَست او و بَسْ شَهْوت‌پَرَست ز…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۶ - حِکْمَتِ نَظَر کردن در چارُق و پوستین که فَلْیَنْظُرِ الاِنْسانُ مِمَّ خُلِقَ

0 دیدگاه ها
/
  1918 بازگَردان قِصّهٔ عشقِ اَیاز کان یکی گ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۴ - تَفسیرِ خَلَقْنَا الْاِنْسانَ فی اَحْسَنِ تَقْویم ثُمَّ رَدَدْناهُ اَسْفَلَ سافِلینَ و تَفسیرِ وَ مَنْ نُعَمِرْهُ نُنکّسْهُ فِی الْخَلْقِ

0 دیدگاه ها
/
  962 آدمِ حُسن و مَلَک ساجِد شُده هَمْچو آدم…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۷ - خَلَقَ الْجانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارِ وَ قَولُهُ تَعالی فی حَقّ اِبْلیس اِنَّهُ کانَ مِنَ الْجِنِ فَفَسَقَ

0 دیدگاه ها
/
  1927 شُعله می‌زَد آتشِ جانِ سَفیه کآتشی بود …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۵ - تَفسیرِ اَسْفَلَ سافِلینَ اِلَّا الَذینَ آمَنوا و عَمِلُوا الصّالِحاتِ فَلَهُمْ اَجْرٌ غَیْرُمَمْنون

0 دیدگاه ها
/
  974 لیکْ گَر باشد طَبیبَش نورِ حَق نیست از پیریّ …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۸ - در مَعنیِ این که اَرِنَا الْاَشْیاءَ کَما هِیَ و مَعنیِ این که لَوْ کُشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ یَقیناً وَ قَوْلُهُ در هر کِه تو از دیدهٔ بَد می‌نِگَری از چَنْبَرهٔ وجودِ خَود می‌نِگَری پایهٔ کَژْ کَژْ اَفْکَنَد سایه

0 دیدگاه ها
/
  1974 ای خروسان از وِیْ آموزید بانگ بانگ بَهْرِ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۶ - مِثالِ عالَمِ هستِ نیستْ‌نِما و عالَمِ نیستِ هستْ‌نِما

0 دیدگاه ها
/
  1026 نیست را بِنْمود هست و مُحْتَشَم هست را بِنْمود بر شَکل عَدَم …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۷۹ - بَیانِ اِتّحادِ عاشق و معشوق از رویِ حقیقت اگر چه مُتِضادَّند از رویِ آنک نیازْ ضِدّ بی‌نیازی‌ست چُنان که آیِنه بی‌صورت است و ساده است و بی‌صورتی ضِدِ صورت است وَلکِن میانِ ایشان اِتّحادی‌ست در حقیقت که شَرحِ آن درازست وَالْعاقِلُ یَکْفیهِ الاِشارَه

0 دیدگاه ها
/
  1999 جسمِ مَجْنون را زِ رنجِ دوری‌یی اَنْدَر…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۷ - در تَفسیرِ قولِ مُصْطَفی عَلَیْهِ‌السَّلام لا بُدَّ مِنْ قَرینٍ یُدْفَنُ مَعَکَ وَ هُوَ حَیٌّ وَ تُدْفَنُ مَعَهُ وَ اَنْتَ مَیّتٌ اِن کانَ کَریماً اَکْرَمَکَ وَ اِنْ کانَ لَیّمًا اَسْلَمَکَ وَ ذلِکَ الْقَرینٌ عَمَلٌکَ فَاَصْلِحْهُ مَا اسْتَطَعْتَ صَدَقَ رَسولُ‌الله

0 دیدگاه ها
/
  1051 پَس پَیَمبَر گفت بَهْرِ این طَریق باوَفا…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۰ - معشوقی از عاشق پرسید که خود را دوست‌تر داری یا مرا گفت من از خود مرده‌ام و به تو زنده‌ام از خود و از صفات خود نیست شده‌ام و به تو هست شده‌ام علم خود را فراموش کرده‌ام و از علم تو عالم شده‌ام قدرت خود را از یاد داده‌ام و از قدرت تو قادر شده‌ام اگر خود را دوست دارم ترا دوست داشته باشم و اگر ترا دوست دارم خود را دوست داشته باشم هر که را آینهٔ یقین باشد گرچه خود بین خدای بین باشد اخرج به صفاتی الی خلقی من رآک رآنی و من قصدک قصدنی و علی هذا

0 دیدگاه ها
/
  2020 گفت معشوقی به عاشق زِ امْتِحان در صَبوحی کِی فُلان ابنِ الْف…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۸ - تَفسیرِ وَ هُوَ مَعَکُمْ

0 دیدگاه ها
/
  1073 یک سَبَد پُر نانْ تورا بی‌فَرقِ سر تو…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۱ - آمدن آن امیر نمام با سرهنگان نیم‌شب بگشادن آن حجرهٔ ایاز و پوستین و چارق دیدن آویخته و گمان بردن که آن مکرست و روپوش و خانه را حفره کردن بهر گوشه‌ای که گمان آمد چاه کنان آوردن و دیوارها را سوراخ کردن و چیزی نایافتن و خجل و نومید شدن چنان که بدگمانان و خیال‌اندیشان در کار انبیا و اولیا که می‌گفتند که ساحرند و خویشتن ساخته‌اند و تصدر می‌جویند بعد از تفحص خجل شوند و سود ندارد

0 دیدگاه ها
/
  2050 آن اَمینان بر دَرِ حُجْره شُدند طالِبِ گنج …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۴۹ - دَر تَفسیرِ قَوْلِ مُصْطَفی عَلَیْهُ‌السَّلام مَن جَعَلَ الْهُمْومَ هَمًّا واحِدًا کَفاهُ اللهُ سائِرَ هُمُومِهِ وَ مَنْ تَفَرَّقَتْ بِهِ الْهُمُومُ لا یُبالِی اللهُ فی اَیٌ وادٍ اَهْلَکَهُ

0 دیدگاه ها
/
  1084 هوش را توزیع کردی بر جِهات می‌نَیَرْزَد تَرّه‌یی آن تُرَّهات 1085 آ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۲ - بازگشتن نمامان از حجرهٔ ایاز به سوی شاه توبره تهی و خجل هم‌چون بدگمانان در حق انبیا علیهم‌السلام بر وقت ظهور برائت و پاکی ایشان که یوم تبیض وجوه و تسود وجوه و قوله تری الذین کذبوا علی الله وجوههم مسودة

0 دیدگاه ها
/
  2080 شاهْ قاصِد گفت هین اَحْوال چیست که بَغَلْتان …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۰ - دَر مَعنیِ این بیت گَر راهْ رَوی راه بَرَت بُگْشایَند وَرْ نیست شَوی به هستی‌اَت بِگْرایَند

0 دیدگاه ها
/
  1105 گَر زُلَیخا بَست دَرها هر طَرَف یافت ی…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۳ - حواله کردن پادشاه قبول و توبهٔ نمامان و حجره گشایان و سزا دادن ایشان با ایاز که یعنی این جنایت بر عرض او رفته است

0 دیدگاه ها
/
  2094 این جِنایَت بر تَن و عِرْضِ وِیْ است زَخْم بر …

مثنوی مولانا – دفتر پنجم – بخش ۵۱ - قُصّهٔ آن شخص که دَعویِ پیغامبری می‌کرد گفتندش چه خورده‌یی که گیج شُده‌ییّ و یاوه می‌گویی؟ گفت اگر چیزی یافْتَمی که خورْدَمی نه گیج شُدَمی و نه یاوه گفتمی که هر سخنِ نیک که با غیرِ اَهْلَش گویند یاوه گفته باشند اگر چه در آن یاوه گفتن مامورَند

0 دیدگاه ها
/
  1119 آن یکی می‌گفت من پیغامبرم از همه پیغامبرانْ فاضِلْ ت…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۴ - فرمودن شاه ایاز را که اختیار کن از عفو و مکافات کی از عدل و لطف هر چه کنی اینجا صوابست و در هر یکی مصلحتهاست کی در عدل هزار لطف هست درج و لکم فی القصاص حیوة آنکس کی کراهت می‌دارد قصاص را درین یک حیات قاتل نظر می‌کند و در صد هزار حیات که معصوم و محقون خواهند شدن در حصن بیم سیاست نمی‌نگرد

0 دیدگاه ها
/
  2109 کُن میانِ مُجرمان حُکْم ای اَیاز ای اَیا…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۲ - سَبَبِ عَداوَتِ عام و بیگانه زیستنِ ایشان به اَوْلیایْ خدا که به حَقَّشان می‌خوانَند و به آبِ حَیاتِ اَبَدی

1 دیدگاه
/
  1149 بلکه از چَفْسیدگی در خان و مان تَلْخَشان …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۵ - تعجیل فرمودن پادشاه ایاز را که زود این حکم را به فیصل رسان و منتظر مدار و ایام بیننا مگو که الانتظار موت الاحمر و جواب گفتن ایاز شاه را

0 دیدگاه ها
/
  2134 گفت ای شَهْ جُملگی فرمانْ توراست با وجودِ آ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۳ - دَر بَیانِ آن که مَردِ بَدکار چون مُتِمُکّن شود در بَدکاری و اَثَرِ دولتِ نیکوکاران بِبینَد شیطان شود و مانِع خیر گردد از حَسَد هَمچون شیطان که خَرمَن سوخته همه را خَرمَن سوخته خواهد اَرَاَیْتَ اَلْذی یَنْهی عَبْدًا اِذا صَلّی

0 دیدگاه ها
/
  1171 وافیان را چون بِبینی کرده سود تو چو شیطانی …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۶ - حکایت در تقریر این سخن که چندین گاه گفت ذکر را آزمودیم مدتی صبر و خاموشی را بیازماییم

0 دیدگاه ها
/
  2150 چند پُختی تَلْخ و تیز و شورْگَز؟ این ی…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۴ - مُناجات

0 دیدگاه ها
/
  1197 ای دَهَنده‌یْ قُوت و تَمْکین و ثَبات خَلْق را زین …

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۷ - در بیان کسی که سخنی گوید که حال او مناسب آن سخن و آن دعوی نباشد چنان که کفره و لن سالتهم من خلق السموات والارض لیقولن الله خدمت بت سنگین کردن و جان و زر فدای او کردن چه مناسب باشد با جانی که داند که خالق سموات و ارض و خلایق الهیست سمیعی بصیری حاضری مراقبی مستولی غیوری الی آخره

2 دیدگاه ها
/
  2163 زاهِدی را یک زنی بُد بَس غَیور هم بُد او…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۵ - پُرسیدنِ آن پادشاه از آن مُدَّعیِ نُبوَّت که آن که رَسولِ راسْتین باشد و ثابت شود با او چه باشد که کسی را بَخشَد یا به صُحبَت و خِدمَتِ او چه بَخشِش یابَند غیرِ نَصیحَت که به زبان می‌گوید؟

1 دیدگاه
/
  1226 شاه پُرسیدَش که باری وَحْی چیست؟ یا چه حاصل د…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۸ - حکایت در بیان توبهٔ نصوح که چنانک شیر از پستان بیرون آید باز در پستان نرود آنک توبه نصوحی کرد هرگز از آن گناه یاد نکند به طریق رغبت بلک هر دم نفرتش افزون باشد و آن نفرت دلیل آن بود که لذت قبول یافت آن شهوت اول بی‌لذت شد این به جای آن نشست نبرد عشق را جز عشق دیگر چرا یاری نجویی زو نکوتر وانک دلش باز بدان گناه رغبت می‌کند علامت آنست که لذت قبول نیافته است و لذت قبول به جای آن لذت گناه ننشسته است سنیسره للیسری نشده است لذت و نیسره للعسری باقیست بر وی

0 دیدگاه ها
/
  2228 بود مَردی پیش ازین نامَش نَصوح بُد زِ دَل…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۵۶ - داستانِ آن عاشق که با معشوقِ خود بَرمی‌شِمُرد خِدمَت‌ها و وَفاهایِ خود را و شب‌هایِ درازِ تَتجافی جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِع را و بی‌نَوایی و جِگَر تشنگیِ روزهایِ دراز را و می‌گفت که من جُزاین خِدمَت نمی‌دانم اگر خِدمَتِ دیگر هست مرا اِرْشاد کُن که هر چه فرمایی مُنْقادَم اگر در آتش رفتَن است چون خَلیل عَلَیْهِ‌السَّلام و اگر در دَهانِ نَهَنگِ دریا فُتادن است چون یونُس عَلَیْه‌السَّلام و اگر هفتاد بار کُشته شُدن است چون جرجیس عَلَیْهِ‌السَّلام و اگر از گِریه نابینا شدن است چون شُعَیْب عَلَیْهِ‌السَّلام و وَفا و جانْ بازیِ اَنْبیا را عَلَیْهِمُ‌السَّلام شُمار نیست و جواب گفتنِ معشوق او را

0 دیدگاه ها
/
  1242 آن یکی عاشق به پیشِ یارِ خود می‌شِمُرد ا…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۸۹ - در بیان آنکه دعای عارف واصل و درخواست او از حق هم‌چو درخواست حقست از خویشتن که کنت له سمعا و بصرا و لسانا و یدا و قوله و ما رمیت اذ رمیت و لکن الله رمی و آیات و اخبار و آثار درین بسیارست و شرح سبب ساختن حق تا مجرم را گوش گرفته بتوبهٔ نصوح آورد

0 دیدگاه ها
/
  2242 آن دُعا از هَفت گَردون دَر گُذشت کارِ…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۹۰ - نوبت جستن رسیدن به نصوح و آواز آمدن که همه را جستیم نصوح را بجویید و بیهوش شدن نصوح از آن هیبت و گشاده شدن کار بعد از نهایت بستگی کماکان یقول رسول الله صلی الله علیه و سلم اذا اصابه مرض او هم اشتدی ازمة تنفرجی

0 دیدگاه ها
/
  2273 جُمله را جُستیم پیش آی ای نَصوح گشت ب…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۹۱ - یافته شدن گوهر و حلالی خواستن حاجبکان و کنیزکان شاهزاده از نصوح

0 دیدگاه ها
/
  2287 بَعد از آن خَوْفی هَلاکِ جان بُده مُژده‌ه…

مثنوی مولانا - دفتر پنجم - بخش ۹۲ - باز خواندن شه‌زاده نصوح را از بهر دلاکی بعد از استحکام توبه و قبول توبه و بهانۀ کردن او و دفع گفتن

0 دیدگاه ها
/
  2317 بَعد از آن آمد کسی کَزْ مَرحَمَت دخترِ…