۹۰۹ گفت آری، گَر وَفا بینَم نه مَکْر مَکْرها بَس دیده‌ام از زَیْد و بَکْر ۹۱۰ من هَلاکِ فِعْل و مَکْرِ مَردُمَم من گَزیده‌یْ زَخْمِ مار و کَژْدُمَم ۹۱۱ مَردمِ نَفْس از دَرونَم در کَمین از همه مَردم بَتَر در مَکْر و کین ۹۱۲ گوشِ مَن لایُلْدَغُ الْمُؤمِن شَنید قولِ پیغامبر به جان و […]

  ۹۳۴ گفت شیر آری، ولی رَبُّ الْعِباد نَردبانی پیشِ پایِ ما نَهاد ۹۳۵ پایه پایه رفت باید سویِ بام هست جَبْری بودن این‌جا طَمْعِ خام ۹۳۶ پایْ داری، چون کُنی خود را تو لَنگ؟ دست داری، چون کُنی پنهان تو چَنگ؟ ۹۳۷ خواجه چون بیلی به دستِ بَنده داد بی‌زبان معلوم شُد او را […]

  ۹۶۱ زادمَردی چاشْتگاهی دَر رَسید در سَراعَدلِ سُلَیمانْ دَردَوید ۹۶۲ رویَش از غمْ زرد و هر دو لب کَبود پس سُلَیمان گفت ای خواجه چه بود؟ ۹۶۳ گفت عِزرائیل در من این چُنین یک نَظَر انداخت پُر از خشم و کین ۹۶۴ گفت هین اکنون چه می‌خواهی؟ بِخواه گفت فَرما باد را ای جانْ‌پناه […]

  ۹۹۷ زین نَمَط بسیار بُرهان گفت شیر کَزْ جوابْ آن جَبریان گشتند سیر ۹۹۸ روبَهْ و آهو و خرگوش و شَغال جَبر را بُگْذاشتند و قیل و قال ۹۹۹ عَهدها کردند با شیرِ ژیان کَنْدَرین بیعَت نَیُفتَد در زیان ۱۰۰۰ قِسْمِ هَر روزش بِیایَد بی‌جِگَر حاجَتَش نَبْوَد تَقاضای دِگَر ۱۰۰۱ قُرعه بر هرکِه فُتادی […]

  ۱۰۰۵ گفت ای یاران مرا مُهْلَت دَهید تا به مَکْرَم از بَلا بیرون جَهید ۱۰۰۶ تا اَمان یابَد به مَکْرَم جانَتان مانَد این میراثِ فرزندانَتان ۱۰۰۷ هر پَیَمبَر اُمَّتان را در جهان هم چُنین تا مَخْلَصی می‌خوانْدَشان ۱۰۰۸ کَزْ فَلَک راهِ بُرون شو دیده بود در نَظر چون مَردُمک پیچیده بود ۱۰۰۹ مَردُمَش چون […]

  ۱۰۱۰ قوم گُفتَندَش که ای خَر، گوشْ دار خویش را اندازۀ خرگوش دار ۱۰۱۱ هین چه لاف است این، که از تو بِهْتَران در نیاوَرْدَند اَنْدَر خاطِر آن؟ ۱۰۱۲ مُعجَبی یا خودْ قَضامانْ دَر پِی است وَرنَه این دَمْ لایقِ چون تو کِی است؟ #دکلمه_مثنوی http://shamsrumi.com/wp-content/uploads/2018/01/masnavi-1-54.mp3

  ۱۰۱۳ گفت ای یاران حَقَم اِلْهام داد مَر ضَعیفی را قَوی رایی فُتاد ۱۰۱۴ آنچه حَقْ آموخت مَر زنبور را آن نباشد شیر را و گور را ۱۰۱۵ خانه‌ها سازد پُر از حَلْوایِ تَر حَق بَرو آن عِلم را بُگْشاد دَر ۱۰۱۶ آنچه حَق آموخت کِرمِ پیله را هیچ پیلی دانَد آن گون حیله […]

  ۱۰۳۲ این سُخَن پایان ندارد، هوش‌دار گوشْ سویِ قِصّۀ خرگوش دار ۱۰۳۳ گوشِ خَر بِفْروش و دیگر گوشْ خَر کین سُخَن را دَر نیابَد گوشِ خَر ۱۰۳۴ رو تو روبَهْ ‌بازیِ خرگوش بین مَکْر و شیراَنْدازیِ خرگوش بین ۱۰۳۵ خاتَمِ مُلْکِ سُلیمان است عِلْم جُمله عالَم صورت و جان است عِلْم ۱۰۳۶ آدمی را […]

  ۱۰۴۶ بعد ازان گفتند کِی خرگوشِ چُست در میان آرْ آنچه در اِدْراکِ توست ۱۰۴۷ ای که با شیری تو دَرپیچیده‌یی بازگو رایی که اَنْدیشیده‌‌یی ۱۰۴۸ مَشورتْ اِدْراک و هُشیاری دَهَد عقل‌ها مَر عقل را یاری دَهَد ۱۰۴۹ گفت پیغامبر بِکُن ای رایْ‌زن مَشورت، کَالْمُسْتَشارُ مُؤْتَمَنْ #دکلمه_مثنوی http://shamsrumi.com/wp-content/uploads/2018/01/masnavi-1-57.mp3

  ۱۰۵۰ گفت هر رازی نَشایَد باز گفت جُفتْ طاق آید گَهی، گَهْ طاقْ جُفت ۱۰۵۱ از صَفا گَر دَم زنی با آیِنه تیره گردد زود با ما آیِنه ۱۰۵۲ در بَیانِ این سه کَم جُنْبان لَبَت از ذَهاب و از ذَهَبْ وَزْ مَذهَبَت ۱۰۵۳ کین سه را خَصمْ است بسیار و عَدو در کَمینَت […]

  ۱۲۰۷ چون سُلَیمان را سَراپَرده زدند جُمله مُرغانَش به خِدمَت آمدند ۱۲۰۸ هم‌زَبان و مَحْرم خود یافتند پیشِ او یک یک به جانْ بِشْتافتند ۱۲۰۹ جُمله مُرغانْ تَرک کرده چیکْ چیک با سُلَیمان گشته اَفْصَحْ مِنْ اَخیک ۱۲۱۰ هم‌زَبانی، خویشی و پیوندی است مَردْ با نامَحْرمانْ چون بَندی است ۱۲۱۱ ای بَسا هِنْدو و […]

  ۱۲۳۲ گفت ای شَهْ بر منِ عورِ گدایْ قولِ دُشمن مَشْنو از بَهرِ خدایْ ۱۲۳۳ گَر به بُطلان است دَعوی کردنَم من نَهادم سَر، بِبُر این گَردنَم ۱۲۳۴ زاغْ کو حُکْمِ قَضا را مُنکِر است گَر هزاران عقل دارد، کافِر است ۱۲۳۵ در تو تا کافی بُوَد از کافِران جایِ گَنْد و شَهوتی چون […]

  ۱۲۶۸ چون که نَزدِ چاه آمد شیر، دید کَزْ رَهْ آن خرگوش مانْد و پا کَشید ۱۲۶۹ گفت پا واپَس کَشیدی تو چرا؟ پای را واپَس مَکَش، پیش اَنْدَر آ ۱۲۷۰ گفت کو پایم؟ که دست و پایْ رفت جانِ من لَرزید و دل از جایْ رفت ۱۲۷۱ رَنگِ رویَم را نمی‌بینی چو زَر؟ […]

  ۱۳۰۹ چون که شیر اَنْدَر بَرِ خویشَش کَشید در پَناهِ شیر تا چَهْ می‌دَوید ۱۳۱۰ چون که در چَهْ بِنْگَریدَند اَنْدَر آب اَنْدَر آب از شیر و او دَر تافتْ تاب ۱۳۱۱ شیرْ عکسِ خویش دید از آبْ تَفْت شَکلِ شیری در بَرَش خرگوشِ زَفْت ۱۳۱۲ چون که خَصْمِ خویش را در آب دید […]

  ۱۳۶۲ جَمع گشتند آن زمانْ جُمله وُحوش   شاد و خندانْ از طَرَب در ذوق و جوش ۱۳۶۳ حَلْقه کردند او چو شمعی در میان سجده کردندَش همه صَحراییان ۱۳۶۴ تو فرشته‌یْ آسْمانی یا پَری؟   نی، تو عِزْراییلِ شیرانِ نَری ۱۳۶۵ هرچه هستی، جانِ ما قُربانِ توست   آفرین بر دست و بازویَت […]

  ۱۳۷۸ ای شَهان کُشتیم ما خَصْمِ بُرون مانْد خَصْمی زو بَتَر در اَنْدَرون ۱۳۷۹ کُشتنِ این، کارِ عقل و هوش نیست شیرِ باطِنْ سُخْرۀ خرگوش نیست ۱۳۸۰ دوزخ است این نَفْس و دوزخْ اَژدَهاست کو به دریاها نگردد کَمّ و کاست ۱۳۸۱ هفت دریا را دَرآشامَد هنوز کَم نگردد سوزشِ آن خَلْق‌سوز ۱۳۸۲ سَنگ‌ها […]

  ۱۴۲۱ آمد او آن‌جا و از دور ایستاد مَر عُمَر را دید و در لَرزْ اوفْتاد ۱۴۲۲ هَیبَتی زان خُفته آمد بر رَسول حالتی خوش کرد بر جانَش نُزول ۱۴۲۳ مِهْر و هَیبَت هست ضِدِّ هَمدِگَر این دو ضِد را دید جمع اَنْدَر جِگَر ۱۴۲۴ گفت با خود من شَهان را دیده‌ام پیشِ سُلطانانْ […]

  ۱۴۸۶ کَردِ حقّ و کَردِ ما هر دو بِبین کَردِ ما را هَستْ دانْ پیداست این ۱۴۸۷ گَر نباشد فِعلِ خَلْق اَنْدَر میان پَس مَگو کَسْ را چرا کَردی چُنان؟ ۱۴۸۸ خَلْقِ حَق، اَفْعالِ ما را موجِد است فِعلِ ما، آثارِ خَلْقِ ایزد است ۱۴۸۹ ناطِقی یا حَرف بیند یا غَرَض کِی شود یک […]

  ۱۵۲۱ چون زِ عُمَّر آن رَسول این را شَنید روشَنی اَنْدَر دِلَش آمَد پَدید ۱۵۲۲ مَحْو شُد پیشَش سوآل و هم جواب گَشت فارغ از خَطا و از صَواب ۱۵۲۳ اَصْل را دریافت و بُگْذاشت از فُروع بَهرِ حِکْمَت کرد در پُرسش شروع ۱۵۲۴ گفت یا عُمَّر چه حِکْمَت بود و سِرّ حَبْسِ آن […]