۱ تا چهرۀ آن یگانه دیدم دل در غَمِ بی‌کَرانه دیدم ۲ گفتی فرداست روزِ بازار بازارِ تو را بَها نَدیدم ۳ دل را چو انارِ تُرش و شیرین خون بَسته و دانه دانه دیدم ۴ زَهرِ عالَم همه عَسَل شُد تا شَهْدِ تو در میانه دیدم ۵ جان را چو وُثاق و جایِ […]
۱ گَر نازِ تو را به گفت نارَم مِهرِ تو درونِ سینه دارم ۲ بی‌مِهرِ تو گَر گُلی بِبویَم در حالْ بِسوز هَمچو خارم ۳ ماننده ماهی اَرْ خَموشَم چون موج و چو بَحرْ بی‌قَرارم ۴ ای بر لبِ من نَهاده مُهری می کَش تو به سویِ خودْ مِهارم ۵ مَقصودِ تو چیست؟ من […]
۱ من اُشتُرِ مَستِ شهریارم آن خایَم کَزْ گِلو َبرآرم ۲ چون گُلْبُنِ رویِ اوست خویَم اِشْکوفه من بُوَد نِثارم ۳ چون بَحرْ اگر تُرُش کُنم رو پُرگوهر و دُر بُوَد کِنارم ۴ گَر یارْ وصالِ ما نَجویَد با عشقِ وصال یارِ غارم ۵ خواری که به پیشِ خَلْق عار است آن عار شُده‌‌‌‌ست […]
۱ روزی که گُذر کُنی به گورم یاد آور از این نَفیر و شورم ۲ پُرنور کُن آن تَکِ لَحَد را ای دیده و ای چراغِ نورم ۳ تا از تو سُجودِ شُکر آرَد اَنْدَر لَحَد این تَن صبورم ۴ ای خَرمَنِ گُل شِتاب مَگْذار خوش کُن نَفَسی بِدان بَخورم ۵ وان گاه که […]
۱ ای دُشمنِ روزه و نمازم وِیْ عُمر و سَعادتِ درازم ۲ هر پَرده که ساختم دَریدی بُگْذشت از آن که پَرده سازم ۳ ای منْ چو زمین و تو بَهاری پیدا شُده از تو جُمله رازم ۴ چون صید شُدم چگونه پَرَّم چون ماتِ تواَم دِگر چه بازم ۵ پَروانه من چو سوخت […]
۱ تا با تو قَرین شُده‌‌‌‌ست جانم هر جا که رَوَم به گُلْسِتانم ۲ تا صورتِ تو قَرینِ دل شُد بر خاکْ نِیَم بر آسْمانم ۳ گَر سایه من دَرین جهان است غم نیست که من در آن جهانم ۴ من عاریه‌‌‌‌اَم در آن که خوش نیست چیزی که بدان خوشَم من آنم ۵ […]
۱ امروزْ مرا چه شُد؟ چه دانم امروزْ من از سَبُک دلانم ۲ در دیده عقلْ بس مَکینَم در دیده عشقْ بی‌مَکانم ۳ اَفْسوس که ساکِنِ زمینم انصافْ که صارِمِ زمانم ۴ این طُرفه که با تَنِ زمینی بر پُشتِ فَلَک هَمی‌دَوانم ۵ آن بار که چَرخْ بَرنَتابَد از قُوَّتِ عشق می‌کَشانم ۶ از […]
۱ ای جانِ لَطیف و ای جهانم از خوابِ گِرانْت بَرجَهانم ۲ بی‌شَرم و حَیا کُنم تقاضا دانی که غَریم بی‌اَمانم ۳ گَر بر دلِ تو غُبار بینم از اشکِ خودشْ فُرونِشانم ۴ ای گُلْبُنِ جان برایِ مَجْلِس بِگْرفته اَمَت که گُل فَشانم ۵ یک بوسه بِدِه که اَنْدَرین راه من باجِ عَقیقْ می‌سِتانم […]
۱ ناآمده سیل، تَر شُدَسْتیم نارفته به دام، پای‌بَستیم ۲ شطرنج ندیده‌‌‌‌ایم و ماتیم یک جُرعه نخورده‌‌‌‌ایم و مَستیم ۳ هَمچون شِکَنِ دو زُلفِ خوبان نادیده مَصاف، ما شِکَستیم ۴ ما سایۀ آن بُتیم گویی کَزْ اصلِ وجود، بُت‌پَرَستیم ۵ سایه بِنَمایَد و نباشد ما نیز چو سایه، نیست هستیم
۱ آن عِشْرتِ نو که بَرگرفتیم پا دار که ما زِ سَر گرفتیم ۲ آن دِلْبَرِ خوبِ باخَبَر را مَست و خوش و بی‌خَبَر گرفتیم ۳ هر لحظه زِ حُسنِ یوسُفِ خود صد مصرِ پُر از شِکَر گرفتیم ۴ در خانه حُسن بود ماهی رَفتیمَش و بام و دَر گرفتیم ۵ آن آب حَیاتِ […]
۱ در عشقِ قدیمْ سال خوردیم وَزْ گفتِ حَسود بَرنگردیم ۲ زین دَمدَمه‌‌ها زنان بِتَرسَند بر ما تو مَخوان که مَردِ مَردیم ۳ مَردانه کنیم کارِ مَردان پنهان نکنیم آنچه کردیم ۴ ما را تو به زَرد و سُرخْ مَفْریب کَزْ خَنْجَرِ عشق رویْ زَردیم ۵ بر دَردْ هزار آفرین باد باقی بَر ما […]
۱ گَر گُم شُدگان روزگاریم رَهْ یافتگانِ کویِ یاریم ۲ گُم گردد روزگارْ چون ما گَر آتشِ دل بَرو گُماریم ۳ نی سَر مانَد نه عقلْ او را گَر ما سَرِ فِتْنه را بِخاریم ۴ این مرگ که خَلْق لُقمه اوست یک لُقمه کنیم و غَم نداریم ۵ تو غَرقه وامِ این قِماری ما […]
۱ ما عاشق و بی‌دل و فقیریم هم کودک و هم جوان و پیریم ۲ چون کِبریتیم و هیزُم خُشک ما آتشِ عشق زو پَذیریم ۳ از آتشِ عشقْ بَرفُروزیم اماّ چون بَرق زو نَمیریم ۴ ما خونِ جِگَر خوریم چون شیر چون یوز نه عاشق پَنیریم ۵ گویند شما چه دست گیرید کو […]
۱ نی سیم و نه زَر نه مال خواهیم از لُطفِ تو پَرّ و بال خواهیم ۲ نی حاکِمی و نه حُکْم خواهیم بر حُکْمِ تو اِحْتِمال خواهیم ۳ ای عُمرِ عزیز عُمرِ ما باش نی هفته نه مَهْ نه سال خواهیم ۴ ما بَدْر نِه‌‌‌‌ایم و از پِیِ بَدْر خود را چو قَدِ […]
۱ ما شاخِ گُلیم نی گیاهیم ما شیوه تَرّ و تازه خواهیم ۲ اِشْکوفه باغِ آسْمانیم نُقل و میِ مَجْلِسِ اِلهیم ۳ ما جویْ نِه‌‌‌‌ایم بلکه آبیم ما ابر نِه‌‌‌‌ایم بلک ماهیم ۴ لوح و قَلَمیم نی حُروفیم تیغ و عَلَمیم نی سپاهیم ۵ هم خَسته غَمْزه چو تیریم هم بَسته طُرّه سیاهیم
۱ ما زنده به نورِ کِبْریاییم بیگانه و سختْ آشناییم ۲ نَفَسْ است چو گُرگ لیک در سِر بر یوسُفِ مصر بَرفَزاییم ۳ مَهْ توبه کُند زِ خویش بینی گَر ما رُخِ خودْ به مَهْ نِماییم ۴ دَرسوزد پَرّ و بالِ خورشید چون ما پَر و بالْ بَرگُشاییم ۵ این هَیکل آدم است روپوش […]
۱ امروزْ نیم مَلول شادم غَم را همه طاقْ بَرنَهادم ۲ بر سَبْلَتِ هر کجا مَلولی است گَر میرِ من است و اوسْتادم ۳ امروزْ میانْ به عیش بَستم روبَند زِ رویِ مَهْ گُشادم ۴ امروز ظَریفَم و لَطیفَم گویی که مَگَر زِ لُطفْ زادم ۵ یاری که نداد بوسه از ناز او بوسه […]
۱ من جُز اَحَدِ صَمَد نخواهم من جُز مَلِکِ اَبَد نخواهم ۲ جُز رَحْمَتِ او نَبایَدم نُقل جُز باده که او دَهَد نخواهم ۳ اندیشۀ عیشِ بی‌حُضورش تَرسَم که بِدو رَسَد نخواهم ۴ بی او زِ بَرایِ عِشرتِ من خورشید سَبو کَشَد نخواهم ۵ من مایۀ باده‌‌‌‌اَم چو انگور جُز ضَربَت و جُز لَگَد […]
۱ ما آبْ دَریم ما چه دانیم چه شور و شَریم ما چه دانیم ۲ هر دَم زِ شرابِ بی‌نشانی خود مَست تَریم ما چه دانیم ۳ تا گوهرِ حُسنِ تو بِدیدیم رُخْ هَمچو زَریم ما چه دانیم ۴ تا عشقِ تو پایِ ما گرفته‌‌‌‌ست بی پا و سَریم ما چه دانیم ۵ خُشک […]
۱ تا دِلْبَرِ خویش را نَبینیم جُز در تَکِ خونِ دل نَشینیم ۲ ما بِهْ نَشَویم از نَصیحَت چون گُمرَهِ عشقِ آن بِهینیم ۳ اَنْدَر دلِ دَردْ خانه داریم دَرمان نَبُوَد چو هم چُنینیم ۴ در حَلْقه عاشقانِ قُدسی سَرحَلْقه چو گوهرِ نِگینیم ۵ حاشا که زِ عقل و روحْ لافیم آتش در ما […]
۱ گَر به خوبی مَه بِلافَد لا نُسَلِّم لا نسلم کَنْدَرین مَکْتَب ندارد کَرّ و فَرّی هر مُعلم ۲ مُتَّهَم شو هَمچو یوسُف تا در آن زندان دَرآیی زان که در زندان نَیایَد جُز مَگَر بَدنام و ظالم ۳ جایِ عاقلْ صَدرِ دیوان جایِ مَجنونْ قَعْرِ زندان حَبْس و تُهْمَتْ قِسْمِ عاشق تَخت و […]
۱ هرچه گویی از بَهانه لا نُسَلِّم لا نُسَلِّم کار دارم من به خانه لا نُسَلِّم لا نُسَلِّم ۲ گفته‌یی فردا بیایم لُطف و نیکویی نِمایَم وَعده است این بی‌نشانه لا نُسَلِّم لا نُسَلِّم ۳ گفته‌یی رَنُجور دارم دلْ زِ غَم پُرشور دارم این فَریب است و بَهانه لا نُسَلِّم لا نُسَلِّم ۴ گفت […]
۱ می‌خُرامَد جان مَجْلِس سویِ مَجْلِس گامْ گام در جَبینَش آفتاب و در یَمینَشْ جام جام ۲ می‌خُرامَد بَختِ ما کو هست نَقْدِ وقتِ ما مَشْنو ای پُخته ازین پَسْ وَعده‌‌‌هایِ خامْ خام ۳ جاءَ نَصْرُ اللّهِ حَقًّا مُسْتجیبًا داعیًا اَنْ تَعالوا یا کِرامی وَ ادْخُلُوا بَیْنَ الْکِرام ۴ قالَ اِنَّ اللّهَ یَدْعُوا اُخْرُجُوا […]
۱ هر کِه گوید کان چراغِ دیده‌‌ها را دیده‌‌‌‌اَم پیش من نِهْ دیده‌‌‌‌اش را کِامْتِحانِ دیده‌‌‌‌اَم ۲ چَشمِ بَد دور از خیالَش دوشِمان بَسْ لُطف کرد من پَسِ گوش از خَجالَت تا سَحَر خاریده‌‌‌‌اَم ۳ گر چه او عَیّار و مَکّار است گِردِ خویش تن از میانِ رَختِ او من نَقْدها دُزدیده‌‌‌‌اَم ۴ پایْ […]
۱ ای جهانِ آب و گِل تا من تو را بِشْناختم صد هزاران مِحْنَتِ و رنج و بَلا بِشْناختم ۲ تو چَراگاهِ خَرانی نی مُقامِ عیسی‌یی این چَراگاهِ خَران را من چرا بِشْناختم؟ ۳ آبِ شیرینَم ندادی تا که خوانْ گُسترده‌یی دست و پایم بَسته‌یی تا دست و پا بِشْناختم ۴ دست و پا […]
۱ خویش را چون خار دیدم سویِ گُل بُگْریختم خویش را چون سِرکه دیدم در شِکَر آمیختم ۲ کاسه پُرزَهر بودم سویِ تِریاق آمدم ساغَری دُردی بُدَم در آبِ حیوان ریختم ۳ دیده پُردَرد بودم دست در عیسی زَدَم خامْ دیدم خویش را در پُخته‌یی آویختم ۴ خاکِ کویِ عشق را من سُرمه جان […]
۱ عِشوه دادَسْتی که من در بی‌وَفایی نیستم بَسْ کُن آخِر بَسْ کُن آخِر روستایی نیستم ۲ چون جُدا کردی به خَنْجَر عاشقان را بَند بَند چون مرا گویی که دربَندِ جُدایی نیستم؟ ۳ من یکی کوهَم زِ آهنْ در میانِ عاشقان من زِ هر بادی نگردم من هوایی نیستم ۴ من چو آب […]
۱ من سَرِ خُم را بِبَستم باز شُد پَهلویِ خُم آن که خُم را ساخت هم او می‌شناسَد خویِ خُم ۲ کوزه‌‌ها محتاجِ خُمّ و خُمِّ‌‌ها محتاجِ جو در میانِ خُم چه باشد؟ آنچه دارد جویِ خُم ۳ مَستیانِ بَس پَدید و خُمِّ‌شان را کَس ندید عالَمی زیر و زَبَر پیچان شُده از بویِ […]
۱ چَشمْ بُگْشا جان نِگَر کِشْ سویِ جانان می‌بَرَم پیشِ آن عیدِ اَزَل جانْ بَهرِ قُربان می‌بَرَم ۲ چون کبوترخانه جان‌‌ها از او مَعْمور گشت پس چرا این زیره را من سویِ کرمان می‌بَرَم؟ ۳ زان که هر چیزی به اَصْلَش شاد و خندان می‌رَوَد سویِ اَصلِ خویشْ جان را شاد و خندان می‌بَرَم […]
۱ چون زِ صورت بَرتَر آمد آفتاب و اَخْتَرَم از مَعانی در مَعانی تا رَوَم من خوش‌تَرَم ۲ در مَعانی گُم شُدَسْتَم همچُنین شیرین‌تَر است سویِ صورت بازنایَم در دو عالَمْ نَنْگَرَم ۳ در مَعانی می‌گُدازم تا شَوَم هم‌رنگِ او زان که مَعنی هَمچو آب و من دَرو چون شِکَّرَم ۴ دل نگیرد هیچ […]
۱ وَقتِ آن آمد که من سوگندها را بِشْکَنم بَندها را بَردَرانَم پَندها را بِشْکَنم ۲ چَرخِ بَد پیوند را من بَرگُشایَم بَند بَند هَمچو شمشیرِ اَجَلْ پیوندها را بِشْکَنم ۳ پَنبه‌یی از لااُبالی در دو گوشِ دل نَهَم پَند نَپْذیرم زِ صَبر و بَندها را بِشْکَنم ۴ مُهر بَرگیرم زِ قُفل و در […]
۱ نی تو گفتی از جَفایِ آن جَفاگَر نَشْکَنم؟ نی تو گفتی عالَمی در عشقِ او بَرهَم زَنَم؟ ۲ نی تو دستِ او گرفتی عَهد کردی دو به دو کَزْ پِیِ آن جان و دل این جان و دل را بَرکَنَم؟ ۳ نورِ چَشمَت چون مَنَم دورَم مَبین ای نورِ چَشم سویِ بالا بِنْگَر […]
۱ رویِ نیکَت بَد کُند منْ نیک را بر بَد نَهَم عاشقی بَسْ پُخته‌‌‌‌اَم این نَنگ را بر خَود نَهَم ۲ نَنگِ عاشقْ نَنگ دارد از همه فَخْرِ جهان نَنگ را من بر سَرِ آن عِشرتِ بی‌حَد نَهَم ۳ عِلْم چون چادر گُشایَد در بَرَم گیرد به لُطف حَرف‌‌‌هایِ عِلْم را بر گَردنِ اَبْجَد […]
۱ اَیُّهَا الْعُشّاق آتش گشته چون اِسْتاره‌ایم لاجَرَم رَقصان همه شب گِردِ آن مَهْ پاره‌ایم ۲ تا بُوَد خورشید حاضر هست اِسْتاره سَتیر بی رُخِ خورشیدِ ما می‌دان که ما آواره‌ایم ۳ اَلصَّلا ای عاشقان هان اَلصّلا این کاریان باده کاری‌‌‌‌ست این جا زان که ما این کاره‌ایم ۴ هر سَحَر پیغامِ آن پیغامبرِ […]
۱ سَرْ قَدَم کردیم و آخِر سویِ جَیحون تاختیم عالَمی بَرهَم زدیم و چُستْ و بیرون تاختیم ۲ چون بُراقِ عشقِ عَرشی بود زیرِ رانِ ما گُنبَدی کردیم و سویِ چَرخ گَردون تاختیم ۳ عالَمِ چون را مِثالِ ذَرّه‌‌ها بَرهَم زدیم تا به پیشِ تَختِ آن سُلطانِ بی‌چون تاختیم ۴ اولین مَنْزِل یکی دریایِ […]
۱ چون همه یارانِ ما رفتند و تنها ماندیم یارِ تنهاماندگان را دَم به دَم می‌خواندیم ۲ جُمله یاران چون خیال از پیشِ ما بَرخاستند ما خیالِ یارِ خود را پیشِ خود بِنْشاندیم ۳ ساعتی از جویِ مِهْرش آب بر دل می‌زدیم ساعتی زیرِ درختشْ میوه می‌اَفْشاندیم ۴ ساعتی می‌کرد بر ما شِکَّر و […]
۱ این چه کَژْطَبْعی بود که صد هزارانْ غَم خوریم؟ جَمعِ مَستان را بِخوان تا باده‌‌ها با هم خوریم ۲ باده‌یی کَابْرار را دادند اَنْدَر یَشْرَبون با جُنَید و بایَزید و شِبْلی و اَدْهَم خوریم ۳ ابر نَبْوَد ماهِ ما را تا جَفایِ شب کَشیم مرگْ نَبْوَد عاشقان را تا غَمِ ماتَم خوریم ۴ […]
۱ ای خوشا روزا که ما معشوق را مِهْمان کنیم دیده از رویِ نِگارینَشْ نِگارِستان کنیم ۲ گَر زِ داغِ هَجرِ او دَردی‌‌‌‌ست در دل‌‌‌های ما ز آفتابِ رویِ او آن دَرد را دَرمان کنیم ۳ چون به دستِ ما سِپارَد زُلفِ مُشک اَفْشانِ خویش پیشِ مُشک اَفْشانِ او شاید که جانْ قُربان کنیم […]
۱ چون بِدیدم صُبحِ رویَت در زمان بَرخیستم گَرم در کار آمدم موقوفِ مُطرب نیستم ۲ هَمچو سایه در طَوافَم گِردِ نورِ آفتاب گَهْ سُجودَش می‌کُنم گاهی به سَر می‌ایستم ۳ گَهْ درازم گاه کوتَه هَمچو سایه پیشِ نور جُمله فرعونم چو هستم چون نِیَم موسیسْتم ۴ من میانِ اِصْبَعینِ حُکْمِ حَقَّم چون قَلَم […]
۱ از شَهَنشَه شَمسِ دینْ من ساغَری را یافتم در درونِ ساغَرش چَشمه‌یْ خَوری را یافتم ۲ تابشِ سینه و بَرَت را خود ندارد چَشمْ تاب شُکرْ ایزد را که من زین دِلْبَری را یافتم ۳ میرِدادِ قَهْر چون ماری فروکوبَد سَرَش آنکه گوید در دو کَوْنَش همسَری را یافتم ۴ چون درونِ طُرّه‌اَش […]