۱ ما آتشِ عشقیم که در موم رَسیدیم چون شمعْ به پروانهٔ مَظْلوم رَسیدیم ۲ یک حَملهٔ مَردانهٔ مَستانه بِکَردیم تا عِلْم بِدادیم و به مَعْلوم رَسیدیم ۳ در مَنْزِلِ اوَّلْ به دو فَرسنگیِ هستی در قافلهٔ اُمَّتِ مَرْحوم رَسیدیم ۴ آن مَهْ که نه بالاست نه پَست است، بِتابید وان جا که نه […]

  ۱ امروز مَها خویش زِ بیگانه ندانیم مَستیمْ بِدان حَد، که رَهِ خانه ندانیم ۲ در عشقِ تو از عاقلهٔ عقلْ بِرَستیم جُز حالَتِ شوریدهٔ دیوانه ندانیم ۳ در باغ به جُز عکسِ رُخِ دوست نبینیم وَزْ شاخْ ب جُز حالَتِ مَستانه ندانیم ۴ گفتند‌ دَرین دامْ یکی دانه نَهاده‌ست در دامْ چُنانیم که […]

  ۱ صُبح است و صَبوح است، بَرین بامْ بَرآییم از ثَوْر گُریزیم و به بُرجِ قَمَر آییم ۲ پیکارْ نَجوییم، وَزْ اَغیارْ نگوییم هنگامِ وصال است، بِدان خوش صُوَر آییم ۳ رویِ تو گُلِستان و لَبِ تو شِکَرِسْتان در سایهٔ این هر دو همه گُلْشِکَر آییم ۴ خورشیدِ رُخِ خوبِ تو چون تیغ کَشیده‌ست […]

  ۱ امروزْ چُنانم که خَر از بار ندانم امروزْ چُنانم که گُل از خار ندانم ۲ امروزْ مرا یارْ بدان حالْ زِ سَر بُرد با یارْ چُنانم که خود از یار ندانم ۳ دی باده مرا بُرد زِ مَستی به دَرِ یار امروزْ چه چاره؟ که دَر از دار ندانم ۴ از خوف و […]

    ۱ ساقی زِ پِیِ عشقْ رَوان است رَوانَم لیکِن زِ مَلولیِّ تو کُنْد است زَبانَم ۲ می‌پَرَّم چون تیر، سویِ عِشرت و نوشَت ای دوست بِمَشْکَن به جَفاهاتْ کَمانَم ۳ چون خیمه به یک پایْ به پیشِ تو بِپایَم در خَرگَهَت ای دوست دَرآر و بِنِشانَم ۴ هین، آن لبِ ساغَر بِنِه اَنْدَر […]

  ۱ خَلْقان همه نیک‌اَند جُز این تَنْ که گُزیدیم که از سَفَهَش بَسْ سَرِ انگشتْ گَزیدیم ۲ گَر هیچ گُریزی، بِگُریز از هَوَسِ خویش زیرا همه رنج از هَوَسِ بیهُده دیدیم ۳ وَاللّهْ که مَفَرّی به جُز از فَرِّ رُخَش نیست کَنْدَر خُضَر و گُلْشَنِ او می‌نِگَریدیم ۴ هر روز که بَرخیزی، رو پاکْ […]

  ۱ ما عاشق و سَرگشته و شَیدایِ دِمشْقیم جان داده و دل بَستهٔ سودایِ دِمشْقیم ۲ زان صُبحِ سعادت که بِتابید از آن سو هر شام و سَحَر، مَستِ سَحَرهای دِمشْقیم ۳ بر بابِ بَریدیم، که از یارْ بُریدیم زان جامِعِ عُشّاق به خَضْرایِ دِمشْقیم ۴ از چَشمهٔ بونْواس مَگَر آب نخوردی؟ ما عاشقِ […]

  ۱ اگر تو نیستی در عاشقی خام بیا، مَگْریز از یارانِ بَدنام ۲ تو آن مُرغی که مَیلِ دانه داری نباشد در جهانْ یک دانه‌‌ بی‌‌دام ۳ مَکُن ناموس و با قَلّاش بِنْشین که پیشِ عاشقانْ چه خاص و چه عام ۴ اگر ناموسْ راهِ تو بگیرد بِکُش او را و خونَش را بیاشام […]

  ۱ به جانِ جُملهٔ مَستانْ که مَستم بگیر ای دِلْبَرِ عَیّارْ دَستم ۲ به جانِ جُمله جانبازان، که جانَم به جانِ رَستگارانَش، که رَستم ۳ عُطارِدوار دَفترباره بودم زَبَردستِ اَدیبانْ می‌نِشَستم ۴ چو دیدم لوحِ پیشانیِّ ساقی شُدم مَست و قَلَم‌ها ‌را شِکَستم ۵ جمالِ یار شُد قبله‌‌‌ی ‌نمازم زِ اشکِ رَشکِ او شُد […]

  ۱ بیا، کَزْ عشقِ تو دیوانه گشتم وَگَر شهری بُدَم، ویرانه گشتم ۲ زِ عشقِ تو زِ خان و مان بُریدم به دَردِ عشقِ تو، هم خانه گشتم ۳ چُنان کاهِل بُدم، کان را نگویم چو دیدم رویِ تو، مَردانه گشتم ۴ چو خویشِ جانِ خود، جانِ تو دیدم زِ خویشانْ بَهرِ تو بیگانه […]

  ۱ مَنَم فِتْنه هزاران فِتْنه زادم به من بِنْگَر که دادِ فِتْنه دادم ۲ زِ من مَگْریز زیرا دَرفُتادی بگو اَلْحَمدُ لِلَّهْ دَرفُتادم ۳ عَجَب چیزی‌‌‌‌ست عشق و من عَجَب تَر تو گویی عشق را خود من نَهادم ۴ بیا گَر منْ مَنَم خونَم بِریزید که تا خود من نَمُردم من نَزادم ۵ نگویم […]

  ۱ غُلامَم خواجه را آزاد کردم مَنَم کُاسْتاد را اُستاد کردم ۲ مَنَم آن جانْ که دی زادم زِ عالَم جهانِ کُهنه را بُنیاد کردم ۳ مَنَم مومی که دَعویِّ من این است که من پولاد را پولاد کردم ۴ بَسی‌‌ بی‌دیده را سُرمه کَشیدم بَسی‌‌ بی‌عقل را اُستاد کردم ۵ مَنَم ابرِ سِیَه […]

  ۱ یکی مُطرب‌‌‌ همی‌خواهم دَرین دَم که نَشْناسَد زِ مَستی زیر از بَم ۲ حَریفی نیز خواهم غَم گُساری زِ‌‌ بی‌خویشی نَدانَد شادی از غم ۳ همه اَجْزایِ او مَستی گرفته مُبَدَّل گشته از اولادِ آدم ۴ مُسلمانی مُنَوَّر گشته از وِیْ مُسَلَّم گشته از هستی مُسَلَّم ۵ چو با نُه کَس بیاید بِشْمُری […]

  ۱ اَیا یاری که در تو ناپَدیدم تو را شکلِ عَجَب در خواب دیدم ۲ چو خاتونانِ مصر از عشقِ یوسُف تُرَنج و دستْ‌‌ بی‌خود می‌بُریدم ۳ کجا آن مَه؟ کجا آن چَشمِ دوشین؟ کجا آن گوشْ کان‌‌ها می‌شنیدم؟ ۴ نه تو پیدا نه من پیدا نه آن دَم نه آن دندانْ که لَب […]

  ۱ سَفَر کردم به هر شهری دَویدم چو شهرِ عشقْ منْ شهری ندیدم ۲ ندانستم زِ اوَّلْ قَدْرِ آن شهر زِ نادانی بَسی غُربَت کَشیدم ۳ رَها کردم چُنان شِکَّرسِتانی چو حیوانْ هر گیاهی می‌چَریدم ۴ پیاز و گَنْدنا چون قومِ موسی چرا بر مَنّ و سَلْوی بَرگُزیدم؟ ۵ به غیرِ عشق آوازِ دُهُل […]

  ۱ بیا ای آن کِه بُردی تو قَرارم چون تَنگِ شِکَّر در کِنارم ۲ دلِ سنگینِ خود را بر دِلَم نِهْ نمی بینی که از غَمْ سنگسارم ۳ بیا نزدیک و بر رویَم نَظَر کُن نشانی‌‌ها نِگَر کَزْ عشق دارم ۴ بِسوزم پرده هفت آسْمان را اگر از سوزِ دلْ دودی بَرآرَم ۵ خزان […]

  ۱ اگر سَرمَست اگر مَخْمور باشم مَهِل کَزْ مَجْلِسِ تو دور باشم ۲ رُخَم از قبله جانْ نور گیرد چو با یادِ تو اَنْدَر گور باشم ۳ قَرارم کِی بُوَد خود در تَکِ گور چو بر دَمگاهِ نَفْخِ صور باشم؟ ۴ صد اَفْسَنْتین و داروهایِ نافِع تویی جان را چو من رَنْجور باشم ۵ […]

  ۱ چه نزدیک است جانِ تو به جانَم که هر چیزی که اندیشی بدانَم ۲ ازین نزدیک‌تَر دارم نشانی بیا نزدیک و بِنْگَر در نشانم ۳ به درویشی بیا اَنْدَر میانه مَکُن شوخی مگو کَنْدَر میانَم ۴ میانِ خانه‌اَت هَمچون سُتونَم زِ بامَت سَرفرو چون ناودانم ۵ مَنَم هَمرازِ تو در حَشْر و در […]

  ۱ مرا گویی کِرایی؟ من چه دانم چُنین مَجنون چرایی؟ من چه دانم ۲ مرا گویی بِدین زاری که هستی به عشقَم چون بَرآیی؟ من چه دانم ۳ مَنَم در موجِ دریاهایِ عشقَت مرا گویی کجایی؟ من چه دانم ۴ مرا گویی به قُربانگاهِ جان‌ها نمی‌تَرسی که آیی؟ من چه دانم ۵ مرا گویی […]

  ۱ بیا کِامْروز بیرون از جهانَم بیا کِامْروزْ من از خود نَهانَم ۲ گرفتم دَشنه‌یی وَزْ خود بُریدم نه آنِ خود نه آنِ دیگرانَم ۳ غَلَط کردم نَبُرّیدم من از خود که این تَدبیرْ‌‌ بی‌من کرد جانَم ۴ نَدانَم کاتَشِ دلْ بر چه سان است که دیگر شکل می‌سوزد زَبانَم ۵ به صد صورت […]