۱ من چو در گورْ درون خُفته هَمی فَرسایَم چو بیایی به زیارت سَره بیرون آیم ۲ نَفْخِ صورِ مَنی و مَحْشَرِ من پس چه کُنم؟ مُرده و زنده بدانجا که تویی آنجایم ۳ مَثَلِ نایْ جَمادیم و خَمُش بیلبِ تو چه نَواها زَنَم آن دَم که دَمی در نایَم ۴ نِیِ مِسکینِ تو […]
۱ ساقیا ما زِ ثُریّا به زمین افُتادیم گوشِ خود بر دَمِ ششتایِ طَرَب بِنْهادیم ۲ دلِ رَنْجور به طُنْبور نَوایی دارد دلِ صد پارهٔ خود را به نَوایَش دادیم ۳ به خَرابات بُدَستیم از آن رو مَستیم کویِ دیگر نَشِناسیم دَرین کو زادیم ۴ ساقیا زین همه بُگْذر بِدِه آن جامِ شَراب همه […]
۱ چند خُسپیم صَبوح است صَلا بَرخیزیم آبِ رَحْمَت بِسِتانیم و بر آتش ریزیم ۲ آن کُمَیْتِ عربی را که فَلَک پیمایَست وَقِت زین است و لِگام است، چرا نَنْگیزیم؟ ۳ خوش بِرانیم سویِ بیشَهٔ شیرانِ سیاه شیرگیرانه زِ شیرانِ سِیَه نَگْریزیم ۴ دَرِ زَنَدانِ جهان را به شُجاعَت بِکَنیم شِحْنهٔ عشق چو با […]
۱ جُز زِ فَتّانِ دو چَشمَت زِ کِه مَفْتون باشیم؟ جُز زِ زَنجیرِ دو زُلفَت زِ کِه مَجنون باشیم؟ ۲ جُز از آن رویِ چو ماهَت که مَهَش جویان است دِگَر از بَهرِ که سَرگشته چو گَردون باشیم؟ ۳ نارِ خندانِ تو ما را صَنَما گِریان کرد تا چو نار از غَمِ تو با […]
۱ گَر تو مَستی بَرِ ما آیْ که ما مَستانیم وَرْنه ما عشوه و ناموسِ کسی نَسْتانیم ۲ یوسُفانند که دَرمانِ دلِ پُر دَردند که زِ مَستی بِنَدانند که ما دَرمانیم ۳ وَرْ بِدانند، حَق و قیمَتِ خود دَرشِکَنند چون که دَرمانْ سَرِ خود گیرد، ما درمانیم ۴ ما خَرابیم و خَرابات زِ ما […]
۱ روزِ آن است که ما خویش بر آن یار زنیم نَظَری سیر بر آن رویِ چو گُلْنار زنیم ۲ مُشتری‌وار سَرِ زُلفِ مَهِ خود گیریم فِتْنه و غُلغُله اَنْدَر همه بازار زنیم ۳ اَنْدَراُفْتیم در آن گُلْشَنْ چون بادِ صَبا همه بر جَیبِ گُل و جَعْدِ سَمَن‌زار زنیم ۴ نَفَسی کوزه زنیم و […]
۱ روزِ شادی‌ست بیا تا هَمِگان یار شویم دست با هم بِدَهیم و بَرِ دِلْدار شویم ۲ چون دَرو دَنگ شویم و همه یک‌رنگ شویم همچُنین رَقص‌کُنانْ جانِبِ بازار شویم ۳ روزِ آن است که خوبان همه در رَقص آیند ما بِبَندیم دُکان‌ها همه بی‌کار شویم ۴ روزِ آن است که تَشریف بِپوشد جان‌ها […]
۱ ساقیا عَربده کردیم که در جنگ شویم میِ گُلْرنگ بِدِه تا همه یک‌رنگ شویم ۲ صورتِ لُطفِ سَقَی اللّه تویی در دو جهان رُخِ مَیْ‌رنگ نِما تا هَمِگان دَنگ شویم ۳ باده مَنسوخ شود چون به صِفَت باده شویم بَنگ مَنسوخ شود چون هَمِگی بَنگ شویم ۴ هین که اندیشه و غَمْ پَهْلویِ […]
۱ وَقتِ آن شُد که به زَنجیرِ تو دیوانه شویم بَند را بَرگُسِلیم از همه بیگانه شویم ۲ جانْ سِپاریم دِگَر نَنگِ چُنین جانْ نکَشیم خانه سوزیم و چو آتشْ سویِ میخانه شویم ۳ تا نَجوشیم ازین خُنْبِ جهان بَرناییم کِی حَریفِ لبِ آن ساغَر و پیمانه شویم؟ ۴ سُخَنِ راستْ تو از مَردمِ […]
۱ خوش بِنوشَم تو اگر زَهر نَهی در جامَم پُخته و خامِ تو را گَر نَپَذیرم خامَم ۲ عاشقِ هدیه نِیَم، عاشقِ آن دستِ تواَم سُنْقُرِ دانه نِیَم، اَیْبَکِ بَندِ دامَم ۳ از تَغارِ تو اگر خون رَسَدم هَمچو سگان گَر من آن را قَدَحِ خاص نَدانَم، عامَم ۴ غُنچه و خارِ تو را […]
۱ ما سَر و پَنجه و قَوَّت نه ازین جان داریم ما کَر و فَرِّ سعادت نه زِ کیوان داریم ۲ آتشِ دولَتِ ما نیست زِ خورشید و اَثیر سُبُحاتِ رُخِ تابنده زِ سُبْحان داریم ۳ رَگ و پِیْ نیّ و در آن دَجلهٔ خون می‌جوشیم دست و پا نیّ و در آن مَعرکه […]
۱ ای دَریغا که شب آمد همه از هم بِبُریم مَجْلِس آخِر شُد و ما تشنه و مَخْمورسَریم ۲ رفت این روزِ دراز و دَرِ حِسْ گشت فَراز زَاوَّلِ روز خُماریم به شبْ زان بَتَریم ۳ باطنِ ما چو فَلَک تا به اَبَد مُستَسْقی‌ست گرچه روزی دو سه در نَقْش و نِگارِ بَشَریم ۴ […]
۱ من ازین خانهٔ پُر نور به در می‌نَرَوَم من ازین شهرِ مُبارک به سَفَر می‌نَرَوَم ۲ مَنَم و این صَنَم و عاشقی و باقیِ عُمر من ازو گَر بِکُشی جایِ دِگَر می‌نَرَوَم ۳ گَر جهانْ بَحْر شود موج زَنَد سَرتاسَر من به جُز جانِبِ آن گنجِ گُهَر می‌نَرَوَم ۴ شهرِ ما تَختگَهْ و […]
۱ تا که ما از نَظَر و خوبیِ تو باخَبَریم از بَد و نیکِ جهانْ هَمچو جهان بی‌خَبَریم ۲ نَظَری کرد سویِ خوبیِ تو دیدهٔ ما از پِیِ رویِ تو تا حَشرْ غُلامِ نَظَریم ۳ دینِ ما مِهرِ تو و مَذهَبِ ما خِدمَتِ تو تا نگویی که دَرین عشقِ تو ما مُخْتَصَریم ۴ زَهر […]
۱ دوش می‌گفت جانم کِی سِپِهرِ مُعَظَّم بَسْ مُعَلَّق‌زنانی شُعله‌ها اَنْدَر اِشْکَم ۲ بی‌گُنهْ بی‌جِنایَت گردشی بی‌نِهایَت بر تَنَت در شِکایَت نیلی‌‌یی رَسمِ ماتَم ۳ گَهْ خوش و گاه ناخوش چون خَلیل اَنْدَر آتش هم شَهْ و هم گداوَش چون بَراهیمِ اَدْهَم ۴ صورتَتْ سَهْمناکی حالَتَتْ دَردناکی گَردشْ آسیاها داری و پیچِ اَرْقَم ۵ […]
۱ هم به دَرد این دَرد را دَرمان کُنم هم به صبر این کار را آسان کُنم ۲ یا بَرآرَم پایِ جان زین آب و گِل یا دل و جانْ وَقفِ دِلْداران کُنم ۳ داغِ پَروانه سْتَم از شمعِ اَلَست خِدمَتِ شمعِ همان سُلطان کُنم ۴ عشقْ مهمان شُد بَرِ این سوخته یک دلی […]
۱ می‌رَسَد بویِ جِگَر از دو لَبَم می‌بَرآیَد دودها از یارَبَم ۲ می‌بِنالَد آسْمان از آهِ من جاْن سِپُردن هر دَمی شُد مَذهَبَم ۳ اندکی دانستی‌‌یی از حالِ من گَر خَبَر بودی شَبَت را از شَبَم ۴ مَکْتبِ تَعلیمِ عُشّاقْ آتش است من شب و روز اَنْدَرونِ مَکْتَبَم ۵ رویِ خود بر رویِ زَردِ […]
۱ عاشقم از عاشقانْ نَگْریختَم وَزْ مُصاف ای پهلوان نَگْریختَم ۲ حَمله بُردم سویِ شیرانْ هَمچو شیر هَمچو روبَه از میان نَگْریختَم ۳ قَصدِ بامِ آسْمان می‌داشتم از میانِ نَردبان نَگْریختَم ۴ چونکه من دارو بُدَم هر دَرد را از صُداعِ این و آن نَگْریختَم ۵ هیچ دیدی دارو کَزْ دَردی گُریخت؟ داروَم من […]
۱ دستِ من گیر ای پسر، خوش نیستم ای قَدِ تو چون شَجَر، خوش نیستم ۲ نی بِهِل دستم که رَنجَم از دل است دَردِ دل را گُلْشِکَر خوش نیستم ۳ تا تو رفتی قُوَّت و صبرم بِرَفت تا تو رفتی من دِگَر خوش نیستم ۴ دست‌ها را چون کَمَر کُن گِردِ من هین […]
۱ ای گُزیده یار چونَت یافتم ای دل و دِلْدار چونَت یافتم ۲ می‌گُریزی هر زمان از کارِ ما در میانِ کار چونَت یافتم ۳ چند بارم وَعده کردیّ و نَشُد ای صَنَم این بار چونَت یافتم ۴ زَحْمَتِ اَغْیار آخِر چند چند؟ هین که بی‌اَغْیار چونَت یافتم ۵ ای دَریده پَرده‌هایِ عاشقان پَرده […]
۱ سالِکانِ راه را مَحْرَم شدم ساکنانِ قُدس را هَمدَم شدم ۲ طارَمی دیدم بُرون از شش جِهَت خاک گشتم فَرشِ آن طارَم شدم ۳ خون شدم جوشیده در رَگ‌هایِ عشق در دو چَشمِ عاشقانَش نَم شدم ۴ گَهْ چو عیسی جُملگی گشتم زبان گَهْ دلِ خاموشْ چون مَریَم شدم ۵ آنچه از عیسی […]
۱ بویِ آن خوب خُتَن می‌آیَدَم بویِ یارِ سیم تَن می‌آیَدَم ۲ می رَسَد در گوشْ بانگِ بُلبُلان بویِ باغ و یاسَمَن می‌آیَدَم ۳ دَردْ چون آبِسْتَنان می‌گیردم طِفْلِ جان اَنْدَر چَمَن می‌آیَدَم ۴ بویِ زُلفِ مُشکبارِ روحِ قُدس هَمچو جانْ اَنْدَر بَدَن می‌آیَدَم ۵ یوسُفَم اُفتاده در چاهِ فِراق از شَهِ مصر آن […]
۱ نو به نو هر روز باری می‌کَشَم وینْ بَلا از بَهرِ کاری می‌کَشَم ۲ زَحْمَتِ سرما و برفِ ماهِ دِیْ بر امیدِ نوبهاری می‌کَشَم ۳ پیشِ آن فَربه کُنِ هر لاغَری این چُنین جسمِ نِزاری می‌کَشَم ۴ از دو صد شهرم اگر بیرون کنند بَهرِ عشقِ شهریاری می‌کَشَم ۵ گَر دُکان و خانه‌‌‌ام […]
۱ می‌شِناسَد پَردهٔ جانْ آن صَنَم چون نداند پَرده را صاحِبْ حَرَم؟ ۲ چون زِ پَرده قَصدِ عقلِ ما کُند تو فُسون بر ما مَخوان و بَرمَدَم ۳ کَس ندارد طاقَتِ ما آن نَفَس عاقل از ما می‌رَمَد، دیوانه هم ۴ آنچُنان کردیم ما مَجنُونْ که دوش ماه می‌انداخت از غیرتْ عَلَم ۵ پَرده‌هایی […]
۱ عاشقی بر من پَریشانَت کُنم کَم عِمارت کُن که ویرانَت کُنم ۲ گَر دو صد خانه کُنی زَنبوروار چون مگس بی‌خان و بی‌مانَت کُنم ۳ تو بر آن که خَلْق را حیران کُنی من بر آن که مَست و حیرانَت کُنم ۴ گَر کُهِ قافی، تو را چون آسیا آرَم اَنْدَر چَرخ و […]
۱ گفته‌‌یی من یارِ دیگر می‌کُنم بر تو دلْ چون سنگِ مَرمَر می‌کُنم ۲ پس تو خود این گو که از تیغِ جَفا عاشقی را قَصْد و بی‌سَر می‌کُنم ۳ گوهری را زیرِ مَرمَر می‌کَشَم مَرمَری را لَعْل و گوهر می‌کُنم ۴ صد هزاران مؤمنِ توحید را بَستهٔ آن زُلفِ کافَر می‌کُنم ۵ عاشقان […]
۱ من زِ وَصلَت چون به هِجْران می‌رَوَم در بیابانِ مُغیلان می‌رَوَم ۲ من به خود کِی رَفتَمی او می‌کَشَد تا نَپِنْداری که خواهان می‌رَوَم ۳ چَشمِ نَرگس خیره در من مانده است کَزْ میانِ باغ و بُستان می‌رَوَم ۴ عقل هم انگشتِ خود را می‌گَزَد زان که جان این جاست و بی‌جان می‌رَوَم […]
۱ من به سویِ باغ و گُلْشَن می‌رَوَم تو نمی‌آیی مَیا من می‌رَوَم ۲ روزْ تاریک است بی‌رویَش مرا من برایِ شمعِ روشن می‌رَوَم ۳ جان مرا هِشْته‌ست و پیشین می‌رَوَد جان همی‌گوید که بی‌تَن می‌رَوَم ۴ بویِ سیب آمد مرا از باغِ جان مَست گشتم سیب خوردن می‌رَوَم ۵ عیشِ باقی شُد مرا […]
۱ آتشی نو در وجود اَنْدَر زَدیم در میانِ مَحْوِ نو اَنْدَر شُدیم ۲ نیک و بَد اَنْدَر جهانِ هستی است ما نه نیکیم ای برادر نی بَدیم ۳ هر چه چَرخِ دُزد از ما بُرده بود شب عَسَس رفتیم و از وِیْ بِسْتَدیم ۴ ما یکی بودیم با صد ما و من یک […]
۱ ما به خَرمنگاهِ جانْ باز آمدیم جانِبِ شَهْ هَمچو شَهباز آمدیم ۲ سیر گشتیم از غَریبیّ و فِراق سویِ اصل و سویِ آغاز آمدیم ۳ وارَهیدیم از گداییّ و نیاز پای کوبانْ جانِبِ ناز آمدیم ۴ در کِنارِ مَحْرَمان، جانْ پَروَریم چون که اَنْدَر پَردهٔ راز آمدیم ۵ او کَمَنْد انداخت و ما […]
۱ گَر دَم از شادیّ و گَر از غَم زنیم جمع بِنْشینیم و دَمْ با هم زنیم ۲ یارِ ما اَفْزون رَوَد اَفْزون رَویم یارِ ما گَر کم زَنَد ما کم زنیم ۳ ما و یارانْ هم دل و هَمدَم شویم هَمچو آتش بر صَفِ رُستم زنیم ۴ گَرچه مَردانیم اگر تنها رَویم چون […]
۱ روزِ باران است و ما جو می‌کَنیم بر امیدِ وَصلْ دستی می‌زَنیم ۲ ابرها آبِسْتن از دریایِ عشق ما زِ ابرِ عشقْ هم آبِسْتَنیم ۳ تو مگو مُطرب نِیَم دستی بِزَن تو بیا، ما خود تو را مُطرب کُنیم ۴ روشن است آن خانه، گویی آنِ کیست؟ ما غُلامِ خانه‌هایِ روشنیم ۵ ما […]
۱ امشب ای دِلْدار مِهْمانِ توایم شب چه باشد روز و شبْ آنِ توایم ۲ هر کجا باشیم و هر جا که رَویم حاضرانِ کاسه و خوانِ توایم ۳ نَقْش‌هایِ صَنْعتِ دستِ توایم پَروَریده‌‌ی نِعْمَت و نانِ توایم ۴ چون کبوترزادهٔ بُرجِ توایم در سَفَر طَوّافِ ایوانِ توایم ۵ حَیْثُ ما کُنْتُمْ فَوَلَّوْا شَطْرَهُ […]
۱ ما زِ بالاییم و بالا می‌رَویم ما زِ دریاییم و دریا می‌رَویم ۲ ما از آن جا و ازین جا نیستیم ما زِ بی‌جاییم و بی‌جا می‌رَویم ۳ لا اِلهْ اَنْدَر پِیِ اِلّا اللَّه است هَمچو لا، ما هم به الّا می‌رَویم ۴ قُلْ تَعالَوْا آیَتی‌ست از جَذبِ حَق ما به جَذبه‌‌ی حَق […]
۱ دوشْ عشقِ شَمسِ دین می‌باختیم سویِ رِفْعَتْ روح می‌اَفْراختیم ۲ در فِراقِ رویِ آن معشوقِ جان ماحَضَر با عشقِ او می‌ساختیم ۳ در نِثارِ عشقِ جانْ اَفْزایِ او قالَب از جانْ هر زمان پَرداختیم ۴ عشقِ او صد جانِ دیگر می‌بِداد ما دَرین داد و سِتَد پَرداختیم ۵ هَمچو چَنگ از حالِ خود […]
۱ عاقِبَت ای جانْ فَزا نَشْکیفتَم خشم رفتم، بی‌شما نَشْکیفتَم ۲ در جُدایی خواستم تا خو کُنم راستی گویم، جُدا نَشْکیفتَم ۳ کِی شَکیبَد خود کَهی از کَهْرُبا؟ کاهَم و از کَهْرُبا نَشْکیفتَم ۴ هر جَفاکَش طالِبِ روزِ وَفاست من جَفاکَش از وَفا نَشْکیفتَم ۵ نَرم نَرمَک گویدم، بازآمدی گویَمش ای جانِ ما نَشْکیفتَم […]
۱ یک دَمی خوشْ چو گُلِستان کُنَدَم یک دَمی هَمچو زمستان کُنَدَم ۲ یک دَمَم فاضِل و اُستاد کُند یک دَمی طِفْلِ دبستان کُنَدَم ۳ یک دَمی سنگ زَنَد بِشْکَنَدَم یک دَمی شاهِ دُرِستان کُنَدَم ۴ یک دَمَم چَشمهٔ خورشید کُند یک دَمی جُمله شَبِستان کُنَدَم ۵ دامَنَش را بِگرفتم به دو دست تا […]
۱ من اگر نالَم اگر عُذر آرم پَنبه در گوش کُند دِلْدارم ۲ هر جَفایی که کُند می‌رَسَدش هر جَفایی که کُند بَردارم ۳ گَر مرا او به عَدَم اِنْگارَد سِتَمَش را به کَرَم اِنْگارم ۴ دارویِ دَردِ دِلَم دَردِ وِیْ است دلْ به دَردش زِ چه رو نَسْپارم؟ ۵ عِزَّت و حُرمَتَم آن […]
۱ من اگر مَستم اگر هُشیارم بَندهٔ چَشمِ خوشِ آن یارم ۲ بی‌خیالِ رُخِ آن جان و جهان از خود و جان و جهان بیزارم ۳ بندهٔ صورتِ آنم که ازو روز و شب در گُل و در گُلْزارم ۴ این چُنین آینه‌‌یی می‌بینم چَشم ازین آینه چون بَردارم؟ ۵ دَم فروبَسته‌‌‌ام و تَن […]
۱ من اگر پُر غَم اگر شادانم عاشقِ دولَتِ آن سُلطانم ۲ تا که خاکِ قَدَمَش تاجِ من است اَگَرَم تاجْ دَهی نَسْتانم ۳ تا لبِ قَندِ خوشش پَندم داد قَند رویَد بُنِ هر دَندانم ۴ گُلَم اَرْ چند که خارم در پاست یوسُفَم گرچه دَرین زندانم ۵ هر کِه یعقوبِ من است او […]